Kuran'ın canlı tefsirleri 'Sahabeler'

Hocaefendi Kur’an yazısına  devam ediyor: “Herbiri birer kalb ve ruh kahramanı olan SAHABΠ topluluğu o Kur’an’ın feyyaz ve bereketli ikliminde neşet etmiş AŞKIN  BİR  CEMAATTİR.  Onlar, arzın büyük bir bölümünde ve insanlığın beşte biri üzerinde denli derin bir tesir icrâ etmişlerdir ki, dağları söküp atma, cansız cesetlere hayat olma ve arzı semaya bağlama ölçüsündeki bu harika işte, onlarla boy ölçüşecek bir başka toplum göstermek mümkün değildir. Kur’an’a gönül veren, O’nun sevamî disiplinleriyle yoğrulup şekillenen; daha doğrusu, ruhta, mânâda Kur’anlaşan bu insanlar, o furkanla olmazları oldurmuş; ölü ruhlara ebedî  var olmanın yollarını açmış; arzın şeklini değiştirmiş; temas ettikleri toplumlara ötelerin zevkini duyurmuş; düşünceler üzerindeki zincirleri kırmış; ağızlarındaki fermuarları çözmüş; hilkatteki müstesna yeri açısından insanoğlunu yeniden Allah’ın oturttuğu tahta oturtmuş; ona yitirdiği itibarını iâde etmiş; kainat, eşya ve insanı yeni baştan yorumlamış; tekvini emirlerle teşriî kurallar arasındaki o derin ve sırlı münasebeti bir kere daha vurgulamış; kalb, irade, his ve şuurun nihaî gayelerini belirleyip ortaya koyarak, insan ruhundaki izâfî, nisbî ve potansiyel değerlerin inkişaf ettirilme usul ve esaslarını harekete geçirip düz insanı, insan-ı kâmil olmaya yönlendirilmiş ve böylece ona, gözünün iliştiği, duygularının ulaştığı, kalbinin hissettiği her şeyde Kudret ve İradesi Sonsuz’un mevcudiyetini duyurmuş ve her şeyi götürüp, gerçek sahibine bağlamıştır.

“Bir mümin, bu ölçüde gözü-gönlü açık, duyguları ve ruhu uyanık, düşünce ve zihni de Allah’a bağlı ise, o kimse, cismaniyete ait bütün basitliklerden uzaklaşmış; hayatı daha bir başka şekilde duymaya başlamış ve duygular dünyasının sınır ötesine uyanmış sayılır ki, böyle bir hakikat eri, her nesnede varlığı her parçasında Allah’ın ilminin  dallandığını, Kudret elinin işlediğini hisse