Gizli Şer Şebekelerinin veya Zındıka Komitalarının Değişmeyen Taktikleri: Nifak- 1 'Nifak' 'yolun bir kapısından girip öbür kapısından çıkmak', demektir. Fakat bu giriş ve çıkış normal bir giriş ve çıkış olmayıp, adeta kimseye görünmek ve kimse tara¬fından bilinmek istemeden gizli gizli yer altı delikle¬rinde dolaşmak, bu deliklerin bir kapısından girip öbür kapısından çıkmak ve delik içinde tüm sırlarını muha¬faza etmek ve dilediğini yapmak mefhumlarını da çağ¬rıştırmaktadır. Münafıkların 'bir kapıdan girip diğer kapıdan çıktıkları'nı ve hep bu hal üzerinde olup, kalplerinde ise tam bir küfr taşıdıklarını Kur'an çok güzel ifade eder. “Hiç özür dilemeyin; siz inandıktan sonra küfret¬tiniz” (Tevbe: 66). Münafığın kendisi tam bir yalancıdır, izbe karanlıklarda ufak bir ışık¬la yol alır, bu da sönüverince kalakalır. Son derece kor¬kak ve ürkektirler. Durum¬ları ortaya çıktığında, bunu unutturmak ve mü'min olduklarına karşılarındakileri inandırmak için İslam'ın en belirgin işaretlerini ortaya koymaya çalışırlar, mescid bile yaparlar: “Zarar ve küfr içinde ve mü'minler arasında tefri¬ka çıkarmak ve önceden Allah ve Rasûlü'yle harp edeni gözetmek için bir mescid edinenler var; “İyilikten başka bir niyetimiz yoktu” diye yemin de edeceklerdir. Allah şahitlik eder ki, onlar yalan¬cıdırlar” (Tevbe: 107). Onların kalpleri de hastalık doludur: “Münafıklar ve kalplerinde hastalık bulunanlar 'Allah ve Rasûlü bize sadece boş va'dlerde bulundu' diyorlardı” (Ahzab: 12). Hz. Rasûl-i Ekrem zamanında Medi¬ne'de çok sayıda münafık vardı ve bunların bir kısmı¬nı o biliyordu. Mekke'nin fethinden sonra Medine için¬de ve dışında münafıklar daha da çoğaldı, Uhud sava¬şına katılan İslâm ordusunun üçte biri münafıktı ve geri döndü. Kalanların büyük çoğunluğu ise ayakları kayabilecek durumda olanlardı ki, Kur'an böylelerine sürekli biçimde “kalplerinde hastalık bulunanlar” der. Kâfirin İslâm'a ve Müslümanlara vereceği zarar dış tahribatın gücü ölçüsündedir. Hâlbuki münafık bünyenin içine girmiş bir virüstür. Sezilemediği için de, önlem alınması imkânsızdır. Münafık, mü'minlerin arasındadır. Hâlbuki meydana getirdiği imajla karşıdaki insanların güvenini sarsmaktadır. Böyle durumlarda sarsılan güven onun şahsıyla sınırlı kalmamakta, içinde bulunduğu camiaya da bulaşmaktadır. Diyelim ki, kendisinde nifak bulunan bir insan, doğru ve dürüst göründüğü halde, hep başkasını aldatmaktadır. İffetli görünürken fuhşiyata açıktır. İbadete düşkün görünürken tembeldir. Takva sahibi görünürken çok rahatlıkla yalan söylemekte ve ticaretine gayr-i meşru kazanç karıştırmaktadır. Elbette ki, böyle bir insanın, bu tür negatif görüntüleri toplumda aksi tesirler meydana getirecek ve Müslümanlar hakkında yanlış düşüncelere sebebiyet verecektir. Onun için de münafıkla ilgili verilen hükümler ağırdır ve bu ağırlıkta da, insanları böyle kötü hasletlerden kaçındırma gibi bir hikmet saklıdır. Kâfirden daha şerli olan münafık Cehennem'in en alt tabakasında yanacaktır: Muhakkak münafıklar ateşin en alt tabakasındadırlar (Nisa: 145). Günümüz idarecilerine ve Müslümanlarına bir basiret olması açısından şunu da not etmekte fayda mülahaza ediyoruz: Söz konusu âyetlerde kullanılan kelimelere az bir dikkat bile, nifakları pek açık bazılarının yanı sıra, bugün İslâm dünyasını ‘ateşe veren' şer şebekelerini, yer-altı komitelerini, gizli mahfilleri ve buralarda daima şerle uğraşanların vasıflarını, hal ve hareketlerini rahatlıkla görmeye yeter. İnsanlığa hizmetkâr olmak gayesiyle adım atanlar, bu adımlarını atarlarken mümin firasetiyle Allah'ın Nur'u ile bakarlarsa, nifakla yoğrulmuş böyle şer şebekelerinin farkına varacaklar ve Allah'ın İzni ile bu şerirlerin kötülüklerinden hem kendilerini hem de davalarını muhafaza edebileceklerdir. Rabbim hepimize basiret ve iz'an ihsan eylesin. Âmin… Mehmet Ünal Araştırmacı Yazar [email protected]