Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi'nin, en son hasbihali, Herkul.org internet sitesinde yayınlandı. En yüce adanmış gönüllerin hayatlarından örnekler verdi. Mefkure yolcularının izlemesi gereken yolu dile getirdi.
Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi'nin sohbetinden bazı bölümler:
Kendini hakka adamışlar, kendini bir mefkureye bağlamışlar, milletlerinin ikbal yıldızını parlatmaya kendilerini adamış olanlar, onların yenilmez güçleri adanmışlıklarındadır.
Başka türlü beklentilere girmeme. Evim olsun belasına girmeme. Servetim olsun şeytaniliğine kendini salmama. Bütün bunları şeytanın vesvesesi...
Tüccar kazanabilir. İşadamı yatırıp yapıp kazanabilir. Hakkı ikame etmeye kendini adamış insanlar bu türlü şeytani mefkurelere kendilerini kaptırdıkları an, Allah o imkanları ellerinden alır. Yıpranmamış, aşınmamış, dünya karşısında diş kırmamış cedit bir nesle o işi teslim eder. Adanmışlar, adanmışlıklarını son kerteye kadar korumaları lazımdır.
Adanmışlar, adanmışlığın haysiyetini şerefini korumalıdırlar. İnsanlığın iftihar tablosu baş adanmıştır. Ruhunun ufkuna yürüdüğü zaman kalkanı bir Yahudi'de rehindi. Canım çıksın, ailesinin gıdasını temin etmek üzere bir Musevi'den borç almıştı. Kalkanını ona rehin olarak vermişti.
Seyyidina Hazreti Ebu Bekir Efendimiz ruhunun ufkuna yürüdüğü zaman o Ömer Efendimize, Enbiya-i iİzamdan sonra efendiler efendisine bir testi gönderiyor. Testiyi kırıp içine baktığı zaman bir pusula var. Bir de kuruş kuruş içine atılmış çocuk kumbarası gibi paralar var. Ve Halife-i Evvel şunu yazmış oraya: Bana bir maaş takdir edilmişti. Ben halkımın orta ölçekteki insanları gibi bir geçimle geçindim. Bana fazla geldikçe hep attım bu testinin içine. Bu millete ait bir şeydir bunu benden sonraki halifeye emanet ediyorum diyor.
Hazreti Ömer o haliyle başkalarını dize getiriyordu. Mescid-i Aksa'nın anahtarlarını alacağı zaman Âba-i kenaise mağrurane urbaları içinde onu o yırtık yamalı, İbrahim Ethem'in cübbesi gibi cübbesi altında görünce dize gelmişlerdi. "İşte buydu bizim kitaplarımızda yazılı olan, buydu". Başkalarını dize getirmek istiyorsanız mahviyet ile, tevazu ile, hacalet ile, bin türlü kibri yerin dibine gömecek şeylerle onların karşılarına çıkacaksın.
Beni ümeyye'den hazreti osman zengindi.... verecek kadar cömertti. Haydar-ı Kerrar, Şah-i Merdan, .... Ayşe annemiz de öyleydi. Öyle olmayanlara sormak lazım. Örneğiniz kim sizin Allah aşkına? Yazlığınızla-kışlığınızla örneğiniz kim? Çocuğum-torunum demek suretiyle, devletin parası deniz demede örneğiniz kim Allah aşkına?
Mefkure yolcuları, kendilerinden sonra evlatlarını, torunlarını, dünyevi rahatlarını, yazlıklarını-kışlıklarını düşünmemelidirler. Onlar sadece mefkureleri istikametinde gitmeli ve yıkılmış o abideyi ikame etmeye çalışmalıdırlar.
Dünyaya talip olmuş, ona yenik düşmüş insanlardan şimdiye kadar yıkılmadık hiç kimse yoktur. Mefkure yolcuları sıfır olarak dünyaya gelip, sıfır olarak öbür aleme yürüme yüksek mefkuresini kaybetmeliler.
Evet biz Mihnet-ü Kahr-u belada gezelim, ama başkalarının şatafatlı hayatına imrenmeyelim. Allah'ın huzuruna giderken kabirde Münkir-Nekir, "ne bıraktın dünyada geldin?" "Hele bir düşüneyim ben şöyle. Vallahi bir şey gelmiyor aklıma" diyecek kadar yiğitçe öbür taraf yürümek lazım. Mesleğimizin esası bu.
Allah'tan korkup hicap etmek lazım. Bu yüce hizmete gönül vermiş insanlar, Allah'tan dilerim o hicap hislerini korusunlar. Dünya karşısında çelmeye gelmesinler. Bir el-enseyle devrilmesinler. Bir kündeyle yıkılıp gitmesinler.
