Türk âşıklık geleneğinin en önemli temsilcilerinden ünlü halk ozanı Aşık Reyhanı bir süre önce yerleştiği Bursa'da 74 yaşında vefat etti. Reyhanı'nın ölümü sevenleri ve dostları tarafından üzüntüyle karşılanırken, cenazesi Yıldırım ilçesi Değirmenönü Merkez Camisi'nde ikindi namazının ardından Cumalıkızık mezarlığına defnedildi. Aşık Reyhani'nin cenazesine, yetiştirdiği bazı aşıkların yanı sıra çok sayıda vatandaş katıldı. Yaklaşık 10 yıl önce, doğduğu topraklar olan Erzurum'dan göç edip Bursa'ya yerleşen Aşık Reyhani, burada bir süre daha sanatını icra etti. Ancak Reyhani, her geçen gün aşıklık geleneğine duyulan ilginin azalması üzerine saz çalıp türkü söylemeyi bıraktı. Bursa'nın merkez Yıldırım ilçesine bağlı Değirmenönü Mahallesi'nde çocuklanın yanı sıra Erzurumlu aşık dostlarının yardımı ile hayatını idame ettiren Aşık Reyhani, sağlık sorunları nedeniyle bir süredir tedavi görüyordu. Aşık Reyhani, dün gece yarısı evinde hayatını vefat etti. Vefat haberinin duyulması üzerine Türkiye'nin dört bir yanından aşık dostları ve sevenleri Reyhani'nin evine akın etti. Aşık Reyhani'nin cenazesi, Değirmenönü Mahallesi Merkez Camii'nde ikindi namazından sonra kılınan cenaze namazının ardından toprağa verildi. Aşık Reyhani'nin cenazesine katılmak üzere Kocaeli'den gelen Aşık Erol Evgani, Reyhani'nin ölümünden büyük üzüntü duyduğunu söyledi. Evgani, üzüntüsünü 'Reyhaniler kolay kolay yetişmez, acımız çok büyük' sözleriyle dile getirirken, Aşık Nuri Çırağı, Reyhani'nin her yönüyle bir Hakk ve halk aşığı olduğunu dile getirdi. Reyhani'nin duygu ve düşüncelerini nükteli ancak mert bir şekilde saz ve sözle anlatan vatanperver bir insan olduğunu dile getiren Çırağı, "Reyhani, nükteyi yerinde yapan, vatan ve mimlet sevgisini haykıran günümüzün en gerçek aşığıydı. Onun türkülerinde halk vardır. Üzüntümüz sonsuz." şeklinde konuştu. Erzurum'un Pasinler ilçesine bağlı Alvar köyünde (şu an belde) 1932 yılında dünyaya gelen, asıl adı Yaşar Yılmaz olan Aşık Reyhani, okuma yazmayı okula gitmeden öğrendi. Aşık Reyhani, sonraki yıllarda ise dışarıdan sınava girerek diploma aldı. Küçük yaşlarda köyüne gelen aşıklardan etkilenen, eline geçen kitapları okuyarak birçok halk hikayesini öğrenen Reyhani, 18 yaşında rüyasında gördüğü, aşık olduktan sonra da kaçırarak evlendiği kıza şiir yazarak aşıklığa adım attı. Birkaç ay geçmeden evliliği geçimsizliğe ve huzursuzluğa dönüşüp, eşinin ailesinin kızlarını alarak başka biriyle evlendirmeleri üzerine ''Dertli'' mahlasıyla türküler söylemeye başlayana Reyhani'ye Bayburtlu Aşık Hicrani tarafından ''Reyhani'' mahlası verildi. Konya Aşıklar Bayramı'na aralıksız katılan 7 aşıktan biri olan Reyhani, eski aşıkların dışında, yetiştiği Huzuri Baba, Nihani, Cevlani, Efkari, Murat Çobanoğlu'nun babası Gülistan Çobanoğlu gibi aşıklardan gelenek ve usul öğrendi. İran'dan Avrupa'ya birçok ülkede türkü söyleyen Aşık Reyhani, katıldığı yarışmalarda da birçoğu birincilik olmak üzere çeşitli ödüller aldı. 1980'li yılların başında Erzurum'da bulunan Doğu Ozanları Derneğinin başkanlığına getirilen Aşık Reyhani, birçok ülkeye konser ve konferanslara katılmak üzere çağrıldı. Ayrıca ABD'nin Michigan Üniversitesinde katıldığı bir konferanstan sonra kendisine fahri öğretmenlik unvanı verildi. Şiirleri birçok gazete ve dergide yayınlanan, araştırmalara konu olan Reyhani'nin şiirlerinin bir bölümünü topladığı ''Alvarlı Reyhani'' (1962), ''Böyle Bağlar'' (1966), ''Kervan'' (1988) ve bazı düşünce ile şiirlerinden oluşan ''Şu Tepenin Arkasında'' adlı kitapları ve Dilaver Düzgün'ün hazırladığı ''Aşık Yaşar Reyhani'' (1997) adlı kitap bulunuyor.Ünlü ozanın eserlerinde aşk ve sevgi, ''Gençlik bir kuş idi elimden uçtu. Varlık kervan idi geldi de geçti. Ömür güneş idi gedikten aştı. Sanırsın olmamış yol yarım yarim. Aşık Reyhani'yim bu aşkın mesti. Gönlünden gönlüme bir rüzgar esti. Sen bir ulu pınar ben kırık testi. Acı bu halime dol yarim yarim'' gibi dizelerle hayat buluyor. Aşık Reyhani evli ve 7 çocuk babasıydı.