Kindar insan en çok kime zarar verir?

Kin, insanı içten içe mahveden, kalbi öfkeye mahkûm eden bir hastalıktır. Kin önce kalpte başlar, daha sonra dile dökülür. Kalbinde kin tohumları yeşermiş, sevgisizlik dal budak sarmış bir insanın, sevgiden, hoşgörüden, tebessümden nasibini alması, kardeşlikten beslenmesi imkânsızdır. 

Kin, sevgi, güler yüz, muhabbet, şefkat, merhamet gibi melekî özelliklerin yerine, öfke ve nefret gibi şeytanilikleri ilke edinmektir. İşte bu yüzden kin, insanın maddi manevi ufkunu körleştirir ve kalbini közleştirir. Kin sahibi insanın kalbinde, iman sönmeye yüz tutar, ihlâs ateşi küllenmeye başlar ve sevgi yalnızlık muamelesi görür. Kin, huzur kafilelerini muzır ordularına çevirir. 

Kinin başlıca sebepleri, aşırı dünya tutkusu, haset yangını, hırs yıkıcılığı, bencillik yalnızlığı, gaflet rüzgârları, hayâsızlık arsızlığı, öfke tufanı, fasıklık aldanışı, makam ve mevki isteği, en zirvede olma duygusu gibi pek çok dünyevi isteklerdir. Dünyada bu isteklerin peşinden fütursuzca koşanların cennet hayalleri suya düşer. 

Oysa Peygamber Efendimiz (s.a.s.) cennete hesapsız girmenin formülünü bize şöyle anlatıyor: “Kıyamet gününde cennet, hesapsız cennete giren bir kul gördü. Ona: “Sen hangi amelle bu dereceyi elde ettin?” diye sordu. Adam: “Benim fazla bir amelim yoktu. Fakat yatmadan önce kalbimde hiç kimseye karşı kin bulunmazdı.” diye cevap verdi.”

Efendimiz kini kalbimizden söküp atarak nasıl bir dereceye ulaşacağımızı en özlü bir şekilde ifade ediyor. 

Kin kişiyi güler yüzlü olmaktan, samimiyetten, nezaketten, faziletli davranmaktan ve diğer insanlara karşı yardımsever olmaktan alıkoyar. Kişiyi adeta demirleştirir, betonlaştırır