Bir çok kişide rehavet, ne yapacağını bilememe hali olduğunu söyleyen Dilipak “Bir şeyler yapmak isteyenler, partilerine sorduklarında ‘bir bekle’, bakalım, ‘kendi başınıza hareket etmeyin’, ‘Ankara’ya bir soralım’ havasındalar.. Bakın bu aşırı kategorik, hiyerarşik yapı size hayır getirmez” dedi.

“Eskiden, isteyen herhangi biri partiye giderse, onu karşılayan, ‘buyurun’ diyen biri bulunurdu. Şimdi randevu almadan gidemezsiniz, gitseniz, ‘niye geldin’ derler.. Gelenin de ya bir ‘iş’i vardır, ya da bir tayin meselesi. Ya da birbirini şikayet edecektir” diye yazan Dilipak, şöyle devam etti:

“Madem parti binasında olmuyor, başkan yardımcılarının, en azından danışmanlardan birinin bulunduğu ‘Ak Dergahlar’ oluşturulabilir. Kitap dergi, sohbet, çay, çorba, yaşlısı-genci ile herkesin buluştuğu bir mekan örgütlenemez mi? Hani şu bizim eski ‘Küllük’ misali..

Kadın Kolları ev ev dolaşıyor, ama bu evlere giden hanımlar, makyajlı, pahalı ve lüks giyim kuşamı olan insanlar. Lüks arabalarla kenar mahallelerde ev sohbetleri sanıldığı kadar verimli değil. Gelenleri kendilerine benzetmiyorlar. Duygusal bir bağ kuramıyorlar.. Yani o kenar mahalledeki birine ‘hadi sen de bize katıl’ diyemezler.. 15 Temmuzdaki o kamyon kullanan kadın, yanındaki komşusu, Akıncılar’dakiler, o Şehidler Köprüsü’ndeki şalvarlı kadına benzer birileri yok. Oturunca dua da etmiyorlar. Şöyle 3 kez kucaklaşmıyorlar.. Namaz vakti geldiğinde birlikte namaz kılmıyorlar.. Zaten abdest alsalar makyajları bozulur, olmaz! ‘Ahretlik’ dostluklar yok yani.”