'Kelime-i Tayyibe Şecere-i Tayyibe'

Kelimelerin bir ağaca benzediğini ifade eden Kur’an-ı Hakim’de şöyle buyuruluyor: “Görmedin mi Allah nasıl bir temsil getirdi: Güzel söz, kökü yerin derinliklerinde sâbit, dalları ise, göğe doğru yükselmiş bir ağaç gibidir ki, Rabbinin izniyle her zaman meyvesini verir.  Düşünüp ders çıkarsınlar diye Allah insanlara böyle temsiller getirir.” (İbrahim Suresi, 14/24-25) 

Prof. Dr. Suat Yıldırım Hocamız diyor ki: “Burada İMAN, güzel bir ağaca benzetilmiştir. Bir ağacın damarları gövdesi, dalları, meyveleri vardır. İman ağacının DAMARLARI ilim, marifet ve yakindir. GÖVDESİ ihlastır. DALLARI  iyi işler ve davranışlar, MEYVELERİ ise güzel işlerin gerektirdiği temiz huylar, güzel hasletlerdir. Bir ağacın canlılığını sürdürmesi için sulanıp bakılması gerektiği gibi iman ağacı da ilim, iyi işler, tefekkür ile gözetilmezse, o da kuruma tehlikesine maruz kalır. Bir hadiste Hz. Peygamber (S.A.S.): ‘Elbise nasıl yıpranırsa, kalpteki iman da öylece yıpranıp eskir. O halde, imanınızı daima tazeleyin.’ buyurmuştur. İbadetlere vakti vaktine devam, bu bakımı sağlar.”

Kötü söz de yine ağaca benzetiliyor: “Kötü söz ise, gövdesi toprağın üstünden kolayca çıkarılabilen, kökleşip yerleşmeyen değersiz kararsız bir ağaca benzer.” (14/26)

“Allah iman edenleri hem dünyada hem âhirette o sâbit söz üzerinde sağlam bir şekilde tutar. Zâlimleri ise, şaşırtır. Allah elbette dilediğini yapar. Allah’ın nimetine bedel, inkâr ve nankörlüğü tercih edenleri, ayrıca kendi halklarını da helâk yurduna, cehenneme, sürükleyenleri görmedin mi? Onların hepsi oraya girecekler. Cehennem ne kötü bir yerleşim yeridir.!” (İbrahim Suresi, 14/27-29)

Fî Zılâl tefsirinde mesele şöyle ele alınıyor: “Kökü sağlam, dalları göklere tırmanan güzel bir ağaca benzeyen güzel söz ile dik duramayan  ve kökü