'Kimse yok mu' diyenlerin imdadına kar-kış demeden koşan Kimse Yok Mu Samsun Şubesi gönüllüleri, dondurucu soğukta yerde yatan aile ile evinde sobası olmayan bir adama yardım etti.

İlkadım ilçesi Adalet Mahallesi'nde sakat eşi ve 3 kızıyla yaşam mücadelesi veren Emriye Korkmaz isimli kadının soğuk kış günlerinde çocuklarının halı üzerinde yattığını öğrenen dernek gönüllüleri, aileye yardım için seferber oldu. Evlerinde doğru dürüst eşyası bulunmayan ve servis parasını veremediği için liseye giden en büyük kızının okulu bırakmak zorunda kaldığını belirten anne Emriye Korkmaz, şunları kaydetti: "Eşim inşaatlarda çalışıyordu. Geçtiğimiz yıl kaza geçirdi. Ayağından sakatlanan eşim zorda olsa yine inşaatlara çalışmaya gidiyordu ama her seferinde sakat olan ayağı şiş olarak geri dönüyordu. Eşimin yarım yamalak çalışıp kazandığı parayla karnımızı doyurmaya çalışıyoruz. Evimizde doğru düzgün eşya yoktu. Kızlarım yatak olmadığı için bu soğuk kış günlerinde halının üzerinde yatmak zorunda kalıyordu. Sağ olsun Kimse Yok Mu Derneği bizim sessiz çığlıklarımızı duydu ve bize eşya yardımında bulundu. Kızlarım artık yerde değil onların getirdiği bazalarda yatacak. Yardım edenlerden Allah razı olsun." dedi.

'HEM SICAK BİR YUVAYA HEM DE AİLESİNE KAVUŞTU'

Anadolu Mahallesi'nde 3 çocuğu ve eşinden ayrı yaşayan ve evinde soba olmadığı için dondurucu soğuklarda battaniyeye sarılarak kışı atlatmaya çalışan Durmuş Aksu'nun durumundan haberdar olan dernek gönüllüleri yardıma koştu. Evinde birkaç parça eşyası bulunan ve denetimli serbestlik kapsamında cezaevinden yeni çıktığı öğrenilen Aksu'ya başta soba olmak üzere yatak, kanepe gibi eşyalar verildi. Talihsiz bir şekilde istemeyerek cezaevine düştüğünü anlatan Aksu, şu ifadeleri kullandı: "Denetimli serbestlik kapsamında dışarıya çıktım ve cami temizleme cezamı çekiyorum. Ben cezaevindeyken eşim beni terk etti. Şimdi ise aramız düzeldi ancak yeniden birlikte oturmak için tek bir şartı vardı o da 'eşyalı bir evimin olması' sağ olsun Kimse Yok Mu Samsun Şubesi gönüllüleri benim imdadıma çaresiz kaldığım bir anda yetişti. Hem evimin eşyasını verdiler, hem de beni soğuk kış günlerinde battaniyeye sarılmaktan kurtardılar." CİHAN