Kabileciliğin siyasi ve kültürel kodları

Maalesef kabilecilik kültürü ve anlayışı farklı ad ve kodlarla toplum ve devlet hayatımızda bütün şiddetiyle devam ediyor. Tanışma faslından tutun kişiye göstereceğimiz ilgi ve alakaya kadar çok net bir şekilde bunu görüyor ve yaşıyoruz. Maalesef kişiye göstermemiz gereken değer onun mensubu bulunduğu aşiret, dini, siyasi gurup veya meslek olarak gösterdiğimiz kadar olmamıştır. 

Bu gerçekleri beyaz perdeye aktaran aktörlerin yıllar önceki filimlerini filimdir diye seyrettik ve güldük. Halbuki hepsi hayatın gerçekleriydi. Kabileci toplumlarda gurup mensubiyeti her zaman ön plandadır. 

Ülkemizde daha çok iki kabilenin çatışması vardır. Biri Osmancılık diğer ise Atatürkçülük. Yakasında, makamında, arabasının arkasında bunlara ait tuğra ve poster taşıyanların işleri derhal görülür. Çünkü bunlar imtiyaz sahibi ve ne yaparlarsa yapsınların meşrudur. Çünkü devletin ve milletin sahipleri bunlardır.Eğer insanın yasal hakları bu ad ve ünvanlara göre hızlı bir şekilde yapılıyorsa orada devletin varlığından ziyade kabile zihniyeti var demektir. Rüşvet iltimas gibi durumlar yasal haklarınızın verilmesine veya kimlik aidiyeti bunu çözüyorsa orada şeklen devlet görünsede eşkıya olarak soygun zihniyeti hakimdir. Eğer konumunuza göre işler görülüyorsa veya kariyerinize göre yasal haklarda imtiyazlık söz konusu ise orada insanlık kimliği kıymetsiz ve değersizdir. Şimdi geçen eli yıldaki gelişen ve hala devam eden bazı gerçekleri bir kaç örnekle dile getirmeye çalışalım. Altmışlı yılların sonunda başlayan öğrenci hareketlerine birazda sosyolojik açıdan bakmaya çalışalım. 

Meselenin sosyolojik boyutu inkar edilemez bir gerçek. Daha çok eğitim ve gelir adaletsizliğine karşı ortaya çıkan bu hareketlerin arkasında başka ellerin olması bu gerçeği değiştirmiyor. Eğitimde fırsat eşitliğinin olmadığı ve gelir dağılımın olmadığı