Hicretle geçen ömrünü, hicret diyarında noktalayan bir yiğit: Özkan Ersoy

Hizmetimizin sabikune evveli olan ve bizler için müşar-ü bi’l benan olan büyüklerimiz müstesna, bizler 80’li yıllarda üniversite eğitimi alırken Anadolu’nun bağrından çıkıp büyük şehirlere geldiğimizde maddi-manevi yalnızlığımızı, yetiştiğimiz kültür ortamında ki her türlü eksikliklerimizi giderdiğimiz, susuz çöllerde vaha iklimi misali kurtuluşa erdiğimiz bir hakikat idi; HİZMET.

Yine bizler tahdis-i nimet olarak gençliğimizin baharında başta Orta Asya’ya sonra daha farklı coğrafyalara, hayatını bir bavula sığdırarak yelken açan talihliler olduk.

Hiç unutmam Sibirya’da Baykal gölü kenarındaki Hizmet müessesinde çalışırken Rabbimizi tanıma bahtıyarlığına nail olmuş Aleksandr Bey “Ben arkadaşlara bakınca Allah’a olan imanım artıyor ”derdi. Bunu bir iltifattan çok yılların eğitimcisi (fizik öğretmeni) olarak bu genç arkadaşlar ile alınan başarı ancak Allah’ın inayeti ile olabilir manasında ifade ederdi.

Evet, gençtik, tecrübesizdik, hatta eğitim verdiğimiz Ingilizce diline bile çok hakim değildik ama herbirimiz yaşama ve yaşatma ideali ile dop doluyduk.

İşte bu yağız delikanlılardan biri de; geçen gün ruhunun ufkuna yürüyen, 1991 yılında hicretle başlayan ömrünü hakiki hicretle tamamlayan ÖZKAN ERSOY Beyefendidir.

Hayat serencanamesi İzmir (üniversite yılları), Malatya derken yurt dışına Azerbaycan (1991-1997), Bulgaristan (1997-2011), Polonya (2011-2021) olarak devam etti ve hicret diyarında gelecek nesillere bir ziyaretgah olarak, buraların tapusu mesabesinde rahmeti rahmana kavuştu.

90’lı yılların başında gidilen ülkelerde her türlü zorluklar vardı. 70 yıllık komünizmin geride bıraktığı zihniyet probleminden tutun da hayatın asgari