Harun Tokak - Kuşları özgürlüğe uçuran adam

Gökte katar katar kuşlar göçüyor.
Havaların soğuduğunu onlar da fark ediyor ve sıcak bölgelere gidiyorlar.
Özgürlük böyle bir şey. Gönlün nereye konmak istiyorsa oraya gidiyorsun.
Kuşları öyle görünce kuşları özgürlüğe kavuşturan adam Bekir Berk düşüyor hatırıma.
“Kuşları azad eden adam” hikayesini ilkin, sekiz yıl önce bugün aramızdan ayrılan Cemal Uşşak kardeşimden dinlemiştim.
Hayat sürprizleri seviyor, hikâyeler iç içe giriyor, kudretin cilveleri hayret uyandırıyor.
Cemal Bey’le uzun yıllar Gazeteciler ve Yazarlar Vakfı’nda birlikte çalışmıştık.
Vakıf, Harbiye Orduevi’nin tam karşısındaydı. Bu mütevazı mekân hemen her kesimden insanın uğrak yeriydi. Vakfın kuruluşuna kadar her kesimin bir mahallesi vardı. Vakıftan sonra mahalleler, birbirine gidip gelmeye başladılar. Vakıfta, Cemal Uşşak, Erkam Tufan, Gürkan Vural, İsmail Tas gibi birbirinden değerli arkadaşlarımızla çalışıyorduk. Cemal Uşşak hepimizin “Cemal Abi”si idi. Her mahallenin barış güvercini gibiydi. Çok değerli bir birikime sahipti. Yüreği gibi sesi de güzeldi. Makamları çok güzel icra eder, kültürel ve siyasi konularda çok değerli analizler yapardı. Semavi dinlerle ilgili engin bir birikime sahipti. Herkes tarafından sevilen seçkin simaların son şahsiyetlerinden biriydi.
Sohbetlerine doyum olmazdı.
Bir gün mazlumların avukatı Bekir Berk’le Fatih Camii’nde öğle namazı kılıyorlar. Namazdan sonra bir güvercin satıcısının önünde duruyorlar.
Bekir Berk, bir gökte özgürce uçan kuşlara bir de kafesteki kuşlara bakıyor.
Kafesteki kuşların özgürlük çığlıklarına dayanamıyor.<