Başbakan Tayyip Erdoğan’ın eşi Emine Erdoğan’ın Myanmar’ın Arakan bölgesi için bir bağış kampanyası oluşturma konusundaki arayışlarıyla Ankara’nın diplomatik atağı buluşunca, geçen haftaki özel gezi jet hızıyla planlandı. Bugüne kadar yabancı heyetlerin Arakan’daki kamplara girişine ambargo koyan Myanmar hükümeti, bütün dünyayı şaşırtan bir kararla Ankara’ya yeşil ışık yaktı. Ziyaretin ardından Türkiye’ye dönüş yolunda kadın gazetecilerin sorularını cevaplayan Emine Erdoğan, bir zamanlar yakın bir dostluğu paylaştığı Esma Esed konusundaki sessizliğini bozdu. -Bu zor seyahatin sonunda izlenimleriniz neler? Ben daha önce de mağdur ülkelere, başka bölgelere gittim ama burası bir başka oldu. Burada hani sözün bittiği yer denir ya, onu yaşadım. Yüreğim parçalandı, duygularımı anlatacak kelime bulamıyorum. İnsanların yardım falan umurlarında değil, bizi kurtarın diyorlar. Kimliksizlik sorunları var, güven sorunları var. Şu anda korku içindeler. Resmen suyun, çamurun içinde yaşıyorlar. Gördüğümüz manzara karşısında insanlığımdan utandım. Nasıl buna seyirci kalabiliyor bazı insanlar? Arakan’a gittiniz ama önceden de Myanmar hükümetiyle görüşmeler vardı. Bir çelişki yaşadınız mı? Çok zor bir durumdu bizimkisi aslında. İki tarafla da görüşme vardı. Bir şekilde idare ettik. İlk kez Türkiye’yi buralara gitmek için davet ettiler. Amacımız bir yardım koridorunun açılmasına öncülük etmekti. Bunun devam etmesi için iyi ilişkiler kurmak zorundayız. İnsani yardım için gittiğimizi hissettirmeye çalıştık, bunda da başarılı olduk. -Arakan’a yaptığınız bu ziyaret Türkiye’de bazı çevrelerde eleştiri konusu oldu. Bölgemizde bu kadar sorun varken neden Arakan? Ben bu soruyu anlamıyorum. İmkânlarımız aynı anda birkaç bölgeye ulaşmaya yetiyorsa niye koşmayayım? İmkânınız varsa bu bitsin sonra öbürünü yaparım diyemezsiniz. Tabii bunların hepsi Türkiye’nin gücüyle, gündem belirleyici olmasıyla da alakalı. -Somali, Pakistan, şimdi Arakan... Bu tür insani yardım amaçlı gezileriniz devam edecek mi? Sürekli olsun diye bir niyetim yok. Ama biraz da dünyadaki durumlar bizi oraya götürüyor. Sonuçta ben sade vatandaş Emine Erdoğan değilim, bir aktivist kimliğim var. Başbakan’ın eşi kimliğimle dünyanın dikkatini çekebiliyorum. İnsan hakları, yoksulluk, açlık söz konusu olduğunda bu kimliğimi sonuna kadar değerlendiriyorum. -Suriye’nin durumu malum. Esma Esad ile geçmişteki dostluğunuz biliniyor. Ne düşünüyorsunuz? Suriye olayı beni çok yıktı. Bizler amatör insanlarız. Dost olarak insanları kalbimizin içine sokuyoruz, gerçekten dost oluyoruz. Ona da kalbimi açtım. Benim için büyük hayal kırıklığıdır. -En son ne zaman görüştünüz, aradınız mı kendisini? Uzun zaman gözükmedi ortalarda. Bu yaşananları asla kabul etmez, reddeder diye düşünürdüm ve hatta çocuklarını da alıp İngiltere’ye babasının yanına gitmiştir diye düşünürdüm. Geçen yıl temmuz-ağustos aylarında eşimin Beşar Esad ile görüştüğü dönemde kendisine eşiyle mesaj gönderdim. Beni aramasını rica ettim. Ama bana dönmedi. İnanamadım çünkü biz çok samimiydik, dosttuk, protokol yoktu aramızda. Düşünün bu işler başlamadan evvel Esma, annesi, babası, çocukları, kardeşi, gelini hep birlikte bize geldiler. Biz onları tatilde ağırladık, basının haberi bile olmadı. -Sizi arasaydı ne yapardınız? Keşke o zaman arasaydı. Gelseydi. Derdim ki “Çocuklarınla beraber Türkiye’ye gel seni koruma altına alalım.” İnanın çok isterdim gelip çocuklarıyla burada yaşamasını. -Başbakan Erdoğan ne derdi buna? Başbakan’ın da böyle düşüneceğini sanıyorum. -Esma Esad nasıl bir kadındır, kibirli midir? Kesinlikle değil. Çok candan bir insandır. Ülkesinde demokratikleşme, çağdaşlaşma isteyen bir kadındı. O nedenle inanamıyorum olup bitenlere duyarsız kalmasına.