Başbakan Erdoğan kararını ne zaman açıklayacak? Aday başvurularının başladığı 16 Nisan'da mı yoksa son gün mü? Cumhurbaşkanlığı gündemiyle toplanacak MYK'nın yapılacağı 18 Nisan tarihini verenler de var. Karar günü 24 Nisan'daki grup toplantısı olabilir mi? Bunları düşünürken bir anda 'Acaba Turgut Özal Çankaya'ya çıkma kararını ne zaman, nasıl açıklamıştı?' sorusu düştü zihnime. Araştırdım. O gün Özal'ın yanında, beraber siyaset yaptığı arkadaşlarına sordum. Vehbi Dinçerler bunlardan biri, 'Özal son ana kadar bekledi, gerçek düşüncesini kimseyle paylaşmadı' dedi ve ilginç ayrıntı aktardı: 'Mutlaka aday olmalısınız' diyenlere rahmetli 'niçin aday olmaması gerektiğini' anlatırdı. 'Aday olmayın' diyenlere de itiraz eder, cumhurbaşkanı olma niyetini hissettirirdi. Özal'ın söylediklerine bakarak kesin çıkacak diyen de var, çıkmayacak diye düşünen de...' Tıpkı bugün olduğu gibi Turgut Özal milletvekillerine sordu, 'Cumhurbaşkanı ben mi olayım, yoksa partiden bir başkası mı?' diye. Sürenin dolmasına iki gün kala Meclis'te ANAP'ın grup toplantısı vardı. 17 Ekim 1989'da... Türkiye'de bütün gözler ANAP'ın grubuna çevrildi. Özal'ın ağzından çıkacak açıklamaya kilitlendi. Milletvekilleri istisnasız tam kadro toplantı salonunda... Hepsinin içi kıpır kıpır, heyecan dorukta. Özal'a itirazı olanların sayısı 15-20 ile sınırlı. Bir noktaya özellikle dikkat çekmek isterim; 1989'a kadar tüm cumhurbaşkanlarının ortak özelliği asker kökenleri olmaları... Özal'ın kararı Türkiye için de dönüm noktası. Siyasi iklimi az çok tahmin edersiniz, 1988 ve 89 Turgut Özal'a karşı yıpratma kampanyalarının en yoğun yaşandığı yıllar... Fethi Çelikbaş ve Necmettin Karaduman gibi milletvekillerinin başını çektiği 'beyaz saçlılar' grubu ANAP içinde muhalefet odağı oldu. Kaya Erdem gibi güçlü isimlerin istifasıyla etrafı boşaldı. Turgut Özal milletvekillerinin yoğun alkışları arasında kürsüye geldi. Lafı dolandırmadan cumhurbaşkanlığı seçimine getirdi... Şimdi o konuşmadan bazı pasajlar aktarmak istiyorum: '...Baştan beri şunu söyledim, Meclis'in bu sefer seçeceği cumhurbaşkanı hiçbir şekilde 1960'lardaki gibi olmayacaktır. Hatta 1970'lerde olan şekilde de seçilmeyecektir. TBMM'nin içinden seçilecektir. Aday dışarıdan olmayacaktır. Çok muhtemelen de ANAP'tan olacaktır. Bu demokrasinin gereğidir. Bu karar çoğunluğu olan bir partinin aday çıkaramaması veyahut başkasının empozesine boyun eğmesi, demokratik sistemde izah edilemez. 1960'larda Türkiye'de yapılan en önemli yanlışlığın bu olduğu kanaatindeyim. Siz 65 seçimlerinde milletten yüzde 52 civarında oy alacaksınız. Hem Senato'da hem de Meclis'te büyük ekseriyetiniz olacak ve içinizden Çankaya'ya layık bir arkadaş bulamayacaksınız. Ve gideceksiniz, dışarıdan Cevdet Sunay'ı emekli edeceksiniz, bir kontenjan senatörünü istifa ettireceksiniz. CHP ile de anlaşacaksınız ve birlikte cumhurbaşkanını böyle seçeceksiniz. Böyle demokrasi olmaz. Yapılan yanlışlıklar buradadır. Demirel'in biraz da kızgınlığı, hırçınlığı buradan geliyor. Kendisinin yapamadığı işi bizim yapabileceğimizi hissettiği için hırçınlaşıyor. Başından beri benim adaylığım bahis konusu edilmiştir. Benim fikrim 'ANAP içinde ben de olabilirim, başkası da olabilir' şeklindedir. Başka bir yerden, dışarıdan eskiden olduğu gibi bir adayın getirilmesini kabul etmeyiz. Bir senedir düşünüyorum, bu konu geldiğinden bu tarafa bir senedir düşünüyorum, kararımı bugün size açıklayacağım. Birçok yazanlar çizenler oluyor, laf söyleyenler oluyor. Tesirleri yoktur, üzmekten başka kızdırmaktan başka tesirleri yoktur. Sanki bir cephe -haydi şer cephesi demeyeyim, alınanlar olur- karşımıza çıkmış, hem demokrasiden yanalar hem da akıl almaz yazılar yazıyorlar, sözler söylüyorlar. Demokrasiyi bir nevi menfaatlerine göre kullanıyorlar. Neticede adaylığımı koymaya karar verdim, bundan sonra ben grubumuza, size emanetim, vazifenizi yapın...' Başbakan Erdoğan eğer aday olacaksa işaretlerini daha önce verse bile nihai kararını grup toplantısında açıklayacak gibi geliyor bana. Özal'ın yaptığı gibi... Mustafa Ünal - Zaman