Tercüman Gazetesi'ndeki yazı dizisinde Aygün cezaevinde kaldığı dönemleri şöyle anlattı: Türk yargısına olan güvenimi ve inancımı hiçbir zaman kaybetmedim. Benim için zor bir dönemdi. Buzdolabı aldırdığım doğru. Hatta bulaşık bile yıkadım. Birer yatak ve ortak kullanıma açık bir tuvalet ile banyo bulunuyordu koğuşta. Plastik sandalye ve masa da getirdiler sonradan. Televizyon izleme olanağımız sınırlıydı. Önceden istememiz durumunda da gazete getiriyorlardı. Her iki emniyet müdürlüğünde de günde 3 öğün yemeğimizi verdiler. Metris'te de Kandıra'da da devletimiz bize iyi baktı. Ben bu ülke için gecemi gündüzüme katıp çalışıyorum. Sırt üstü yatıp para kazanmak benim tarzım değil. Ama 14 gün boyunca sırt üstü yattım. Alışkın olmadığım bir durum. 14 gün önce çıkmış olduğum evime, 14 gün sonra aynı elbisemle, aynı ayakkabılarımla aynı pantolonumla geri döndüm. Koğuşta Şener Eruygur ve Hurşit Tolon Paşalarım ile birlikte üç kişiydik. Komutanlarımın son derece programlı bir yaşam tarzı olduğu için bu programlılık koğuşta da aynen devam ediyordu. Sabah namazından sonra başlayan sabah sporu, hemen arkasından duş ve yarım saatlik dinlenmeden sonra kahvaltı... Kahvaltı sonrası gazetelere göz atıyor ve sonrasında koyu bir sohbete dalıyorduk. Tabi arkasından volta atma faslı başlıyor ve öğle yemeği... Yemekten sonra çay içiyor, bir saat uyuyor ve uyandığımızda da kitap okumaya başlıyorduk. Akşam yemeği sonrası ise televizyon seyredip uyuyorduk. Aileden aldığım terbiye gereği yaşı benden büyük olan paşalarıma Kandıra cezaevinde kaldığım süre içinde ne bir gün bulaşık yıkattım, ne de çay demlettim. Tüm işleri ben yaptım. Bana da iyi geldi. Zaman daha çabuk geçiyordu. Paşalarımız çok kültürlü ve birikimli insanlardı. Hemen her konuda sohbet ediyor, bilmediğim birçok bilgiyi detayları ile öğrenirken genel kültürümü biraz daha geliştiriyordum.