Saygıdeğer müdürüm, değerli öğretmenlerim, kıymetli misafirler ve sevgili arkadaşlar

Daha birkaç ay önceydi. Ben de lise sıralarındaydım. Sınava az kalmıştı. Ama zaman bir türlü geçmiyordu. Günler haftalara dönüşüyordu. Sonu gelecek miydi, bilmiyordum. Oda arkadaşlarım, rehber hocam destek oluyordu bana. Dostlarımla dertleşmek rahatlatıyordu biraz. Çalışmayı seven insanlar da endişeliydi, benim gibi sevmeyenler de. Destek oluyorduk birbirimize. Sıkılanları rahatlatmak, motive etmek için hayaller kuruyorduk gelecekle ilgili. Sınavın bittiğini, herkesin huzurlu olduğunu hayal ediyorduk. Çünkü herkes için hayırlısını istiyorduk Allah'tan. Biliyorduk ki istediğimiz yer olmasa bile O'nun verdiğine razı olmalıydık. O'ndan geldiğini bildikten sonra, mutsuz olmak için, şikayet etmek için gerekçemiz kalmıyordu.

Birinci olmayı gerçekten istiyordum. Allah'ın nasip edeceğine inanıyordum. Ama arkadaşlarıma da nasip olmasını da kendime istediğim kadar istemiştim. Duamda şöyle diyordum: "Allah'ım birinciliği içimizden birine nasip et. Diğer herkese de en güzel, en hayırlı sonuçları nasip et. Sonuçta ne birinci olan enaniyete kapılsın, ne de olamayanlar onu kıskansın. Çünkü ikisinde de senin rızan yok. Senin rızan olmayan bir birincilik kazanılmış bir başarı değildir.." 

Bir insan için zordur dostlarının başarısına sevinmek. Ona haset etmemek. Bunu biliyordum. Bu yüzden böyle dua ediyordum. Sınav bitti, hepimiz rahatladık. Çok çalışmıştık, ama birlikteliğimizden asla taviz vermemiştik. Aramıza rekabetin, hasetin girmesine izin vermemiştik. İnsandık, zayıf yönlerimizi biliyorduk. Bu noktalarda Allah'a sığındık ve o da hepimize nasip etti rekabet yerine birlikteliği, düşmanlık yerine dostluğu. 

Birinci ben oldum. En çok hak eden ben miydim? En çok çalışan, en çok dua eden ben miydim? Hayır. Peki kazanan sadece ben miydim? Kazanılan şey birincilik miydi? Bunun cevabı da hayır. Dostlar gördüm, kendi başarsa benimkine sevindikleri kadar sevinmeyecek olan. Dua edenler gördüm kendilerinden daha fazla dostları için isteyen. Dostuyla bir gece çay içmeyi üniversite sınavında kazanılacak birinciliğe değişmeyecek samimiyette insanlar tanıdım. Kazanılan şey sevgiydi, dostluktu. Şimdi hepimiz farklı yollarda gibi görünsek de her zaman beraberiz. Bir amaç uğruna koşturuyoruz, insanlık için çalışma uğruna. Bunu bize burada öğrettiler. Evde eşi, çocuğu dururken başımızda bizim için bekleyenler, kimlerden bahsettiğimi biliyorsunuz. İşte onlar bize ufuk oldu. Şimdiyse sizi bekliyoruz, yardımınız gerek dünyanın daha güzel bir yer olabilmesi için. Türkiye'de ve dünyada olanlar inancınızı kaybetmenize sebep olmasın. İnanırsak ve beraber yaparsak Allah neden nasip etmesin ki? Dünya neden daha iyi bir yer olmasın? Neden doğru ile yanlış ayrılmasın? Önümüzde ufuk açıcılarımız varken, arkamızda sizler gibi sağlam nesiller yetişirken bu gerçekleşecektir, bundan şüpheniz olmasın.

Şimdi genç arkadaşlara birkaç tavsiye vermek istiyorum. Hayatınızı israf etmeyin. 4 yıl yurtta kaldım. Televizyon yoktu, bilgisayar yoktu, akıllı telefon yoktu. Dostlar edindim bu vesileyle. İnsanlarla vakit geçirdim. Çay yaptık beraber, sabaha kadar sohbet ettik, maç yaptık, dertleştik.. İnsan olduğumuzu hissettik. Eğer ölçülü kullanamıyorsanız, bu aletlerin insanlığınızı çalmasına müsaade etmeyin. 

Başarı, mutluluk, huzur.. bunların hepsi diğer insanları yaşarken ortaya çıkıyor. Diğer insanları yaşamaktan kasıt nedir? Onları hissetmek, sevinçlerini hissetmek, güvenlerini hissetmek, yani onları gerçekten tanımak. İnsanla vakit geçirin arkadaşlar, makineler sadece hayatı kolaylaştırmak içindir. Kontrolünüzü onların eline vermeyin.

Bol bol okuyun. Özellikle alt sınıflar, ilerleyen zamanlarda vaktiniz kısıtlı. Şimdiki zamanı iyi değerlendirin. Okumak düşünmenizi geliştirir, farklı yönlerden olaylara bakmanızı sağlar. Okumayan adam duyduğunu anlatır sadece. Bir şey bildiğini sanır. Boş kutudan çok ses çıkar. Bilinçsiz okumayın, tavsiye üzerine okuyun. Yazın, kendi düşüncenizi geliştirin. Deneme yazın, hikaye yazın, şiir yazın..denemekten korkmayın. Cesaretli insanlara ihtiyacı var dünyanın. Spor yapın, sağlam kafa sağlam vücutta bulunur. Bulunduğunuz yerdeki kötülüklerden şikayet edip kaçmayın, güzellikleri kullanarak kötülükleri azaltmak için çabalayın. Dünyanın değişeceğine inanmayanlar var. Siz bunu Allah rızası için isterseniz, arkanızda Allah var. İstemeyen inanmasın, inanan insan sonuca varır. Siz de inananlardan olun. 

Sizden istenen şu: düşünen, hisseden, yorulmak bilmeyen, entellektüel birikime sahip olan, sırtını Allah'a dayamış, insanlar için çalışan biri olmanız. Bir ömrü bu yola vermek zor. Ama inanın buna değer..

Üzerimde emeği olan herkes hakkını helal etsin. Sizin mükafatınız Allah katındadır. Ve duam odur ki bana, bize verilen emekler katlanarak insanlığa geri döner. Arkadaşlar! Hedefiniz büyük, dostluklarınız kadim, hayatınız anlamlı olsun. Allah'a emanet olun.