Anne Bahçıvan, belgeyi 21 Mart 2001’de, 2999 sayılı APS makbuzu ile PTT’nin Mesa şubesinden oğluna gönderdi. Ancak belge ve mektup kayboldu. Oğlunun mağdur olduğu iddiasıyla zararının giderilmesi için PTT’ye başvuran anneye, “Size 90 TL öderiz” yanıtı verildi. Konuyu yargıya taşıyan aile, avukat Erendiz Önal’a başvurdu. Önal’ın 2002’de PTT aleyhine 100 bin TL maddi ve manevi tazminat istemiyle açtığı dava, Ankara 17’nci Asliye Hukuk Mahkemesi’nce 22 Şubat 2006’da reddedildi. 10 yıl süren mücadele Rötar nedeniyle Devlet Demir Yolları’nı tazminata mahkum ettiren avukat Önal, kararı temyiz etti. Yargıtay 11’inci Hukuk Dairesi, 11 Şubat 2008’de, ‘zararın karşılanması gerektiği’ hükmüyle yerel mahkeme kararını bozdu. Bunun üzerine yerel mahkeme, 12 Şubat 2009’da, PTT’yi 9 bin 77 ABD doları maddi, Bahçıvan’ın okuluna 1 yıl geç başlaması nedeniyle duyduğu üzüntüyü gidermek için de 3 bin TL manevi tazminata mahkum etti. Tazminat için 2001’den itibaren yasal faiz işletilmesine de hükmedildi. PTT itiraz etti Ancak bu kararı da PTT’nin avukatları temyiz etti. Yargıtay 11’inci Hukuk Dairesi 31 Mart 2011’de yerel mahkemenin kararını onadı. PTT’nin avukatları bu kez de karar düzeltme yoluna gitti. Ancak Yargıtay 11’inci Hukuk Dairesi, 23 Eylül 2011’de kararı yeniden onayıp PTT’ye haksız yere karar düzeltme talebinde bulunduğu için 185 TL ceza verdi. Avukat Önal, yasal faiziyle 1 Kasım 2011’de PTT’den 47 bin 812 TL tahsil etti.