Elinde yeterli belge bilgi var mı bilmiyoruz ama daha ilk günden bu işin avukatlığına savundu. Görmediği bir iddianameyi, tanımadığı bir savcıyı ağır dille suçlayacak kadar ileri gidebiliyor. Ama onun ağzından bir kez olsun, Cumhuriyet gazetesine atılan bombalarla ilgili bir söz duyamıyoruz. Hrant Dink cinayetindeki ihmaller zincirini seslendirdiğine de tanık olmadık. Ona göre, AK Parti'ye açılan dava hukuki, Ergenekon'da açılan dava siyasi. Toplum geriliyorsa sadece iktidarın yanlışlarıyla gerilmiyor, muhalefet de bu gerilime ciddi katkıda bulunuyor. Sırp Kasabı Karadziç Türk olsa ve yakalanıp uluslararası Savaş Suçları Mahkemesi'ne teslim edilse, Ergenekon muhaliflerinin tepkisi ne olurdu gerçekten merak ediyoruz. Çünkü onlara göre, bizde böyle işler olmaz. 9 Mart Cuntası hayal ürünüydü, 27 Mayıs iyi darbeydi, 12 Eylül yol kazasıydı, 28 Şubat balans ayarıydı. Peki ya demokrasi! Peki ya bunca hay huy arasında yitip giden hayatlar. İşkenceler, suçsuz yere idam edilen insanlar, yok yere gençlik yıllarını hapishanede geçirmek zorunda kalanlar. Türkiye'de darbeler geride kaldı diyenler, 28 Şubat'ı nasıl adlandırıyor merak ediyoruz. Eski Genelkurmay Başkanı Hilmi Özkök bile Sarıkız ve Ayışığı darbe girişimlerini yalanlamazken sivil siyaset bunları gülünüp geçilecek olaylar olarak görebiliyor. Çünkü onlar 1960'dan beri değişmediler. Hala seçimle işbaşına gelenleri cahil, ülkeyi satan soyguncular olarak görüyor, kendilerini ise bu toprakların gerçek sahibi. Devletin zaman zaman rutin dışına çıkmasından rahatsızlık duymuyorlar. Çete reisleriyle bir araya gelebilen kamu görevlileri fikri onları tedirgin etmiyor. Sabancı cinayeti, Eşref Bitlis'in ölümü onlar için teferruat. Bir kere olsun bari şu karanlık cinayetlerin, faili meçhullerin üzerine gidin. ERGUN BABAHAN- SABAH