Türkiye büyük bir civanmertlik örneği gösterdi ve binlerce kilometre uzaktaki yardıma muhtaç insanlar için yardım topladı. Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi de yıllarca sohbetlerinde ve vaazlarında, kendisini sevenlerden bunu istemişti. Hatta fakir fukaraya yardım konusunda Peygamber Efendimiz'in torunu Zeynel Abidin olmalısınız diyordu. İşte o sohbetlerinden bazı bölümler... Muhterem Fethullah Gülen Hocaefendi, camii sohbetlerinden birinde Peygamber Efendimiz (s.a.s)'in torunu Hz. İmam Zeynel Abidin'i örnek göstermişti. Onun muhtaç kimselerin evlerini kapı kapı dolaştığını haberleri dahi olmadan kapılarına erzak bıraktığını anlatıyordu. "Nasıl vakit buluyordu bilemiyorum. Medine'de 30-40 tane diyeyim siz 60-70 tane deyin ben onu söylersem siz 120 tane deyin. Fukaranın gece rızıklarını ulaştırıyordu evlerine. Ganimetten ona birşey ayrılırsa evine peygamber torunu diye birşey gelirse, o gece onu çuvala kor, birinin evinin kapısına götürürdü." Hocaefendi muhtaçlara yardım konusunda kendisini dinleyenlerden onun gibi olmalarını istiyordu. "Zeynel Abidin'i anlatmam marifet değil, Zeynel Abidin olma marifettir. Seni Zeynel Abidin olmaya çağırıyorum. İnsanlık için Zeynel Abidin olmaya çağırıyorum." Hocaefendi daha sorulmadan "bu zamanda da Zeynel Abidin olunur mu" sorusuna cevap veriyordu. "Bana bugün de olur mu deme sakın. Olanlar var. Zira orada Zeynel Abidin burada Zeynel Abidin dedim. 'Milletimin imanını selamette görürsem cehennemin alevleri içinde yanmaya razıyım' diyen bir Zeynel Abidin'dir. İşte 'onları cehennemde görürsem cenneti bile istemem, cenneti bile istemem' diyecek kadar bir Zeynel Abidin size." Hocaefendi, yardıma muhtaç kimselerin Türkiye'ye ihtiyacı olduğunu ifade ediyordu. "Zira insanlık bu soluklara muhtaç. Maddi terakki olacaktır, olsun ama insanlık bu soluklara muhtaç. Senin bakışlarına muhtaç, senin heyecanlarına muhtaç, senin heyecanlarını bekliyor. Rabbim inayet ve keremiyle bu yeni dirilişteki o dirilişin bayrağını senin milletin çekti gidiyor. İslam dünyası başını kaldırmış sana bakıyor." Hocaefendi vaazında, insanlığın içinde bulunduğu yangını bizim insanımızın söndürebileceğini belirtiyordu. "İtfaiye memuru gibi koşacak dünyayı yakan bu yangını sen söndüreceksin. Mürüvvetle sen söndüreceksin, şefkatle sen söndüreceksin. Kaynayıp taşan ve köpüren insanlığınla sen söndüreceksin."