28 ŞUBAT: MGK kararıyla hazırlanan önlem paketinde, tarikatlara bağlı okulların denetlenmesi, 8 yıllık kesintisiz eğitime geçilmesi, Kur’an kurslarına yönelik sert uygulamalarda bulunulması maddeleri yer aldı. İmam hatip liselerinden rahatsız olan cuntacılar, katsayı engeliyle bu okullardan mezun olan öğrencilere üniversite yolunu kapattı. Ayrıca yurtdışındaki Türk okullarının tehlikeli ve zararlı olduğu öne sürüldü. İstanbul Üniversitesi’nde simge haline gelen başörtülü ve dindar öğrencileri takip için ‘ikna odaları’ kuruldu.

2015: AKP hükümeti eğitim sistemindeki sorunları çözmek yerine, dershanelerin kapatılması, ihtiyaç sahibi öğrencilerin eğitim gördüğü okuma salonları, etüt merkezlerinin kapılarına kilit vurma, özel okullara teşvik ayrımcılığı yaparak on binlerce öğrenci ve velisini mağdur etme, ilkokullarda ikna odaları kurma, okul ve üniversite arazilerine el koyma gibi antidemokratik uygulamalara imza attı. Öğretmenlik için mülakat şartı getirerek iktidarın istemediği yönetici ve öğretmenleri saf dışı etme, iktidar sendikalarıyla eğitim bürokrasisini tamamen değiştirme hamleleri yapıldı. 16 bin müdürün işinden olduğu süreçte, yandaş sendikaların yönetici ve üyelerine görev verildi. Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın “paralel yapının okullarına ve dershanelerine gitmeyin” şeklinde halka çağrı yapması, 28 Şubat dönemindeki imam hatip liselerine yapılan zulmü hatırlattı. Dünyanın 160 ülkesinde bulunan Türk okulları kapatılmak istendi.

28 ŞUBAT: Muhafazakâr ve dindar camia hakkında ‘irticacı, gerici, örümcek kafalı’ gibi incitici ifadeler kullanıldı. Siyasiler, imam hatipliler için yarasa imasında bulundu. Yargıtay Başsavcısı Vural Savaş’ın hazırladığı iddianamede dindar insanlar hakkında “habis, ur, kan emici vampir” ifadeleri kullanıldı. Dönemin güçlü paşası Güven Erkaya, 25 Ocak 1997 tarihinde yaptığı açıklamada “İrtica PKK’dan tehlikeli.” dedi.

2015: Bizzat Cumhurbaşkanı Erdoğan ve iktidardaki isimler 28 Şubatçılar gibi nefret diline sarıldı. Erdoğan, Gezi olaylarına katılanlara ‘çapulcu’ diyerek toplumun tepkisini çekti. Ayrıca Erdoğan, yolsuzluk ve rüşvet iddiaları sonrası Fethullah Gülen Hocaefendi ve Hizmet Hareketi hakkında 28 Şubatçılara benzer bir dille “terör örgütü, haşhaşi, virüs, in, çete, sahte peygamber, alim müsveddesi” gibi hakaret içerikli sözler sarf etti. Erdoğan’ın “Paralel yapı PKK’dan beter” açıklaması ise 28 Şubat’ın paşalarını hatırlattı.

28 ŞUBAT: Büyük ve önemli şirketlerin yönetim kurullarına emekli askerler atanarak şirketler üzerinde hakimiyet kuruldu. Birçok bankanın yönetim kuruluna emekli generaller getirildi. Eski Kara Kuvvetleri Komutanı Muhittin Fisunoğlu Sümerbank’a, eski Jandarma Genel Komutanı emekli Orgeneral Teoman Koman İnterbank’a, 28 Şubat’ın ünlü paşası Güven Erkaya ise Bank Ekspres’in yönetim kuruluna atandı. Etibank’ın paşası ise eski Deniz Kuvvetleri Komutanı emekli Oramiral Vural Beyazıt oldu. Yine muhafazakâr insanların sahip olduğu Kombassan, Yimpaş, Petlas gibi şirketler “yeşil sermaye olarak” hedef haline getirildi. Bu şirketler medya eliyle ve boykotlarla batırılmaya çalışıldı. Köfteci salonlarının dahi sahibi sakallı olduğu için hedef alındı.

2015: Şirket ve bankalara emekli paşaların yerine AKP’li milletvekilleri ve yöneticilerin atandığı ortaya çıktı. Turkcell, THY, Vakıfbank, Türk Telekom, Borsa İstanbul başta olmak üzere birçok devlet kurumu ve özel şirkete eski AKP’li milletvekilleri ve yöneticiler atandı. Cumhurbaşkanlığı Genel Sekreteri Fahri Kasırga ve Cumhurbaşkanı Başdanışmanı Yiğit Bulut, Türk Telekom Yönetim Kurulu üyesi olurken Turkcell’in yönetimine AKP’li eski Turizm Bakanı Atilla Koç ve AKP’li eski Enerji Bakanı Hilmi Güler atandı. Diğer yandan TMSF hukuksuz bir şekilde Bank Asya yönetimine müdahale etti. Ayrıca, muhalif şirketlere ve Hizmet’e yakın işadamlarına vergi denetimleri ve bürokratik işlemlerle adeta linç girişimi gerçekleştirildi. Gezi olayları sırasında göstericilerin Divan Otel’e sığınması sonrası Koç ailesine ait TÜPRAŞ’a baskın gerçekleştirildi, milyonlarca lira ceza kesildi. Gezi’ye destek veren Cem Boyner de Erdoğan’ın kara listesine girdi. Türk Sanayici ve İşadamları Derneği (TÜSİAD) Başkanı Muharrem Yılmaz, HSYK yasasını eleştirince dönemin başbakanı Erdoğan tarafından “vatana ihanetle” suçlandı. Medya patronu Aydın Doğan’a da vergi cezaları ile gözdağı verildi. Kaynak Holding, Boydak ve İpek Koza Grubu başta olmak üzere birçok şirkete hukuka aykırı işlemler yapıldı. TUSKON’un 49 yıllığına kiraladığı arazi devlet tarafından gasp edildi. Gezici Araştırma Şirketi’ne baskın, Taraf’a SPK müfettişi gönderilmesi baskının son örnekleri oldu.

28 ŞUBAT: Kuşkusuz bu dönemin en önemli aktörlerinden biri de medya oldu. Medya, Ankara merkezli brifinglerle yönetilerek, tek kalemden çıkmış haberler gazetelerin manşetlerinden inmedi. ‘Üst düzey bir komutan’ diye başlayan manşetlerle siyaset ve siviller baskı altına alındı. Medya adeta Genelkurmay Psikolojik Harekat Dairesi gibi çalıştı.

2015: 17-25 Aralık rüşvet ve yolsuzluk soruşturmalarıyla ana akım medya organları ve televizyonların birçoğunun Cumhurbaşkanı Erdoğan’a yakın isimler ya da bizzat kendisinin devreye girmesiyle yönetildiği ortaya çıktı. ‘Alo Fatih’ ve ‘Alo Nermin’ olarak basın literatürüne giren yeni uygulamada, talimatlarla muhalefet partileri adeta ekranlardan silindi, altyazılara, köşe yazılarına ve muhabirlerin haberlerine müdahale edildi. Medyanın büyük kesimi hükümete yakın işadamlarına verildi. Muhalif gazeteci ve yazarlar gazete ve televizyonlardan atıldı. İnternete düşen bir telefon görüşmesinde ünlü bir işadamının bizzat ülkenin başbakanı tarafından ağlatılması medya üzerindeki baskının  28 Şubat’tan beter olduğunu gözler önüne serdi. TMSF eliyle Star, Akşam, Güneş, Takvim, Atv, Ahaber, Sky, Show TV gibi birçok yayın kuruluşu el değiştirdi.

28 ŞUBAT: Cuntacıların yazdırdığı haberler delil kabul edilerek Fethullah Gülen Hocaefendi hakkında terör örgütü davası ve Fazilet Partisi’ne kapatma davası açıldı. Cümlelerin içinden ‘kes-kopyala-yapıştır’ taktiği ile hazırlanan montaj kasetler Nuh Mete Yüksel’in iddianamesinin ana delillerini oluşturdu. Önce haberler yaptırıldı, sonra soruşturma ve davalar açtırıldı.

2015: Yandaş medyanın tek bir merkezden çıktığı belli olan manşetleri, hükümetin görevlendirdiği savcılar tarafından soruşturmalara delil oldu. Sabah, Star, Akşam, Yeni Şafak gibi gazetelerin iftira dolu manşetlerini ihbar kabul eden savcılar tarafından, ‘paralel’ safsatasıyla Hocaefendi ve eğitim gönüllüleri hakkında ‘silahlı terör örgütü kurmak’ suçlamasıyla soruşturma açıldı.

28 ŞUBAT: Bir kısım medya, postmodern darbenin en önemli ayağı oldu. Cuntacıların talimatı ile gazeteciler ve siviller hedef alındı. İftira dolu haberlerle toplum, birçok algı operasyonuna maruz kaldı. Cengiz Çandar ve Mehmet Ali Birand hain ilan edilerek işini kaybetti. Mehmet Altan ve Ahmet Altan da kara propagandadan nasibini aldı ve kendileri hakkında birçok yalan haber yapıldı. Hedef gösterilen isimlerden Akın Birdal’a da suikast düzenlendi.

2015: Cumhurbaşkanı seçimi sürecinde miting meydanlarında Erdoğan gazetecileri hedef gösterdi. Hükümeti eleştiren tüm gazeteciler medya patronlarına verilen talimatlar ile işlerinden oldu. Derya Sazak, Hasan Cemal ve Can Dündar’ın Milliyet gazetesindeki görevlerine son verildi. Nazlı Ilıcak, Mehmet Altan, Eser Karakaş, Oray Eğin, Uğur Dündar, İsmail Küçükkaya hükümeti eleştirdikleri için işten atıldı. İşsiz gazetecilerin sayısı yüzlerle ifade ediliyor.