Köşe yazarı olmuş ama adam olamamış! İlk defa bir Ayşe Arman röportajı kusturdu beni. Şu Oray Eğin denilen 'gişi'nin ne derece dejenere bir varlık olduğunu öğrenmekten pek mutluluk duyduğumu söyleyemem. Hoş, hakkında duyduğumuz çok olumsuz şey vardı. Ama bu yeni öğrendiklerim hakikaten kusturdu beni. Oray Eğin karakteri hakkında epeyce şey söylemiş. Bu adamın adı köşe yazarı. Bu derece dejenerasyona Ayşe Arman bile şaşmış kalmış. Konuştuğu adamı "Her yazdığını onaylamasam da, hatta bazen onun yerine utansam da, "Bugün ne yumurtlamış?" diye mutlaka bakıyorum" diye tanıtıyor. Oray Eğin'in annesinin ölüm haberini aldığında ilk düşündüğü şey "Bundan sonra köpeğime kim bakacak" olmuş. Ufff... Çok acı... Bu ne ya... Bu nasıl bir insanlık, nasıl bir evlatlık. Ve bu nasıl bir zavallılık! Bazıları annesinin ölüm haberini aldığında belki böyle düşünebilir, ama bunu ifşa etmek ayrı bir "hayırsızlık alameti". İşte Oray Eğin'in "Peki ne oluyor insanın annesi ölünce? Limanını kaybetmiş gibi mi oluyor? Denizde boşlukta yüzer gibi mi oluyor? Pusulası mı kayboluyor?" sorusuna veridiği cevap: "Annemin öldüğünü öğrendiğimde iki şey geçti aklımdan: 1- "Raşit'e ne olacak?" dedim. Raşit benim köpeğim. Raşit'e bundan sonra kim bakacaktı? 2- "Aman annen ne der!" korkum, onun ölümüyle gitti. Boşveeeeer, nasıl olsa annem öldü, artık kızacak biri yok." Ve tabii annesinin öldüğünü internetten öğrenmiş! Bunda yadırganacak bir şey yok tabii. Olabilir. Bir insan bir yakınının ölümünü pekala bir şekilde başka bir yerden duyabilir. Fakat annesi yan dairede iken bunu Amerika'daki yeğeninden öğrenmesi biraz yadırganacak bir durum: "Daha tuhaf bir şey söyleyeyim: Ben annemin öldüğünü internetten öğrendim. Nasıl yani? - Annem, yan dairede ölüyordu. O, anneannemin evindeydi, ben de annemin evindeydim. Aynı sitede iki ev, üç apartman var arada. Ben yazı yazmaya annemin evine geçmiştim. Yazımı yazdım yolladım, sonra baktım ekranda bir ışık yanıp sönüyor, mesaj gelmiş. Açtım. Amerika'daki kuzenimden. "Annen biraz evvel öldü" yazıyor, tam şu kelimelerle: "Your mother has just died!" Annesinin ölüm haberini alan Oray hemen iki bina yandaki annesinin yanına koşmuştur diye düşünüyorsanız yanılırsınız. Oray hemen arabasına atlayıp kendi evine, yalnız yaşadığı evine gider. Annesini görmek istemez. Cenaze işleri ile hiç ilgilenmez. Cenaze işlerini 70 yaşındaki dedesi halleder. Annesinin ölümünden sonra Oray'ı en çok yoran şey bir sürü bankaya gidip annesinden kalan hesapları teker teker kapatmak olur. Neyse... Gelin biz bu gişilerden uzak duralım. Bunun için çok nedenimiz var artık. Her şeyden önce Adam annesinden söz ederken "Kadın" diyor, hem de ölü annesinden bahsederken. "Kadın bütün bankalarla çalışmış" diyor. Allah ıslah etsin seni Oray! Görülüyor ki sadece dejenere değil aynı zamanda kibirli birisin. Köşe yazarı olmuşsun ama adam olamamışsın! Nuh Gönültaş - Bugün