Türkiye’deki her ev bir cenaze evi İsrail sözcüleri hiç sıkılmadan sadece askerî hedefleri vurduklarını söylüyorlar. Halbuki İsrail, camileri vuruyor. Hayır, boş camileri değil, cemaat, namazdayken vuruyor. Bombalarla tahrip edilen, füzelerle yakılan cami sayısı 10’u çok geçti. O camilerde şehit olan, ağır yara alan fakat bu halde bile Allah’ın birliğini haykıran kanlar içindeki mü’minlere bakmak imkânsız. Yürekler dağlanıyor. Camiler askerî hedef midir? Mâbedinde ibadetini yapan sivil, militan mıdır? İsrail, yaralılara koşturan ambulansları vuruyor. Ambulanslar askerî hedef midir? İsrail, tedavi için çırpınan doktorları vuruyor. Doktorlar militan mıdır? İsrail okulları, evleri, mahalleleri, işinde gücünde kadınları, küçücük çocukları, hatta bebekleri vuruyor. Evler, okullar askerî hedef midir? Kadınlar, çocuklar, bebekler militan mıdır? Gazze yanıyor. Gazze aç. Gazze yoksul. Gazze’de ilaç yok, ameliyat malzemesi yok, ekmek yok, su yok, elektrik yok, benzin yok. Çünkü utanmaz dünyada insanlık yok. Bir kimse Hıristiyan veya Yahudi ise insan. Müslüman’sa insan değil. Onun için üstelik de barış ödülü sahibi Şimon Perez, yüzü hiç kızarmadan ateşkesi reddediyor. Eğer Nobel Akademisinde zerrece sorumluluk hissi varsa o ödülü geri alır. Onun için Çek Cumhuriyeti adlı küçük devletin AB dönem başkanı olması hasebiyle dışişleri bakanı, AB adına boyundan büyük laflar ederek “İsrail haklı” diyor. Onun için papucu kafasına yemiş olarak çekip gidecek Bush, İsrail’i asla kınamıyor. Onun için Obama kötü işaretler veriyor. Gazze bir nâmertle bir nâmubarek arasına sıkışmış kalmış vaziyette. Biri vicdansızca, insafsızca, gaddarca vuruyor, diğeri kapıyı açmıyor. Bir de Mahmut Abbas isminde bir zavallı var. O da hayrettir ki aman kapıyı açma diye destek veriyor. Dünya kendi halkına merhametsiz devlet başkanı da görmüş olsun. İş Türkiye’ye düşüyor. Bu toprakların evlatları İstanbul’da Diyarbakır’da Rize’de Adana’da ve yurdun hemen her yerinde haksızlığa, zulme, vahşete, katliama kimsesizliğe, çifte standarda şiddetli bir infial içinde. Çünkü ölen her Filistinli bizim evladımız, bizim kardeşimiz, bizim, anamız, babamız. Bizim her evimiz. 75 milyonun her evi. Bir cenaze evi. Gazze İstanbul’dur, Van’dır, Diyarbakır’dır, Edirne’dir... Filistin Türkiye’dir. Filistin Abdülhamid Han’ın hatırasıdır. RAHİM ER-TÜRKİYE