(...)

Türkiye’nin milli sporu “kendi kendini kandırmaktır.” Ekonomik ve diğer alanlarda ciddi bir ürün ortaya koyamamış bir ülke olduğumuz halde neredeyse kendimizi süper güç sanıyoruz.

Hal böyle olunca bu “yalancı cennet” dönemsel olarak ekonomik ve siyasi kriz duvarına vuruyor.

Krizden çıkınca aklımızı başımıza alıp yapısal reformlar yapmak ve bunun için keyfimizden fedakârlık yapmak istemediğimiz için “kısa bir yalancı cennet dönemi” daha kurup oyalanıyoruz.

Şimdi daha derin bir kriz duvarına çarptık ve gördük ki Türkiye hukuktan ekonomiye oradan toplumsal yapıya pek çok konuda dayanaksızmış.

O nedenle bu krizden sonra “farklı siyasi görüşlerden gelen seçkinler tabanlarını tekrar masallarla uyutmadan gerçeği söyleyerek, onları acı bir reform reçetesine ikna edebilirse” bir kurtuluş imkanı var demektir.

Şimdi hep beraber bir dibe vuruşa daha tanıklık edeceğiz. Sonra ise asıl soru şu: Bakalım bu sefer ders alacak mıyız yoksa yine “biz şöyleyiz biz böyleyiz” masalları ile seçkinler kendi tabanlarını uyutup, kısa sürecek ve başka bir kriz duvarına çarpıp buz gibi dağılacak yeni bir “yalancı cennet” mi kurmayı deneyecekler?