Der Spiegel dergisinde yer alan haberde Sosyal Demokrat Parti'den (SPD) başbakanlık yapan Willy Brandt'ın, bu görevinden önce ABD askeri karşı casusluk teşkilatı CIC'e 1948'den 17 Mart 1952'ye kadar istihbarat sağladığı öne sürüldü.
CIC'nin gizliliği kaldırılan 1 Haziran 1952 tarihli listesine ulaşan derginin Alman ve Avusturyalı muhbirlerin isimlerinin yer aldığı listeyi ABD Askeri Tarih Merkezi'ndeki tarihçi Thomas Boghardt'a incelettiği ifade edildi. Tarihçi Boghardt'a göre Brandt, Amerikan hizmetleri için bir 'altın madeni' değerindeydi.
Brandt'ın ayrıca tersaneler, fabrikalar, demir yolu sistemi ve Sovyet ordusunun telefon şebekesiyle ilgili bilgi verdiği öne sürüldü.
Söz konusu kaynaklara göre Brandt, kendisini 'güvenilir' olarak sınıflandıran CIC irtibat görevlileriyle 4 yıl boyunca 200'den fazla kez bir araya geldi.
4 yıl boyunca muhbirlik yapan Brandt'ın 'O-35-VIII' koduyla kayıt altına alındığı belirtildi.
1971 yılında Nobel Barış Ödülü'nü alan Willy Brandt, danışmanı ve başbakanlıktaki sağ kolu Günter Guillaume'nin DDR casusu olduğunun ortaya çıkmasının ardından istifa etmişti.
