Boğaziçi Üniversitesi (BÜ) Sosyal Politika Forumu Araştırma Projeleri Fonu tarafından desteklenen bir araştırmaya göre, işçilerin sendikalara üye olmaktan kaçınmalarının en önemli nedeni işten atılma ve işsizlik korkusu. Prof. Dr. Ayşe Buğra, Prof. Dr. Fikret Adaman ile Prof. Dr. Ahmet İnsel'in yönetiminde gerçekleştirilen ve 1242 işçiyi kapsayan ''Çalışma Hayatında Yeni Gelişmeler ve Türkiye'de Sendikaların Değişen Rolü'' adlı anket araştırması, Petrol-İş Dergisi'nde yayımlandı. 600 sendikalı, 300 sendikasız sigortalı, 300 de sigortasız kayıt dışı sektör işçisi ve sendika yöneticileri de dahil 1242 kişiyle yapılan anket çalışmasının sonuçlarına göre, işçilerin sendikalara üye olmaktan kaçınmalarının en önemli nedeni, işini kaybetme korkusu ve işsizlik. Araştırmaya göre, işsizlik, enflasyon ve hayat pahalılığı Türkiye'de çözülmesi gereken en önemli sorunların başında geliyor. Araştırma sonuçlarına göre, sendikalı, sendikasız ama sigortalı ve sigortasız işçi gruplarının üretimde benzer işler yapmalarına rağmen çok farklı iş ve hayat koşullarına sahip oldukları belirlendi.Ortalama aylık net ücret, sendikalı işçiler için 904 YTL, sigortalı sendikasız işçiler için 450 YTL ve sigortasız işçiler için 407 YTL olarak değişirken, fazla mesailer dahil ortalama haftalık çalışma saatleri sendikalılar için 49, sigortalı sendikasızlar içen 55 ve sigortasızlar için 59 saat olarak ortaya çıkıyor. Araştırmaya göre, ücretlerin zamanında ödenmemesi sorunu 3 farklı kategorideki işçileri farklı biçimde etkiliyor. Sendikalıların yüzde 88'inin, sendikasız sigortalıların yüzde 74'ünün, sigortasızların ise yüzde 57'sinin ücretleri zamanında ödeniyor.İşsizlik endişesini en güçlü yaşayan grubu sigortasızlar oluşturuyor. Bu endişeyi en az taşıyanlar ise sendikalılar.