- Muş'a bağlı Konakdüzü Köyü'nde yaşayan Esma, lise eğitimini Muş merkezde gördü.
- Diğer arkadaşlarıyla arasındaki farkı kapatmak için onun yardımına dershaneler yetişti.
- O, şimdi kendisi gibi olan pek çok öğrencinin yaşıtlarıyla yarışabilmesi için tek çare olan dershanelerin kapanmamasını istiyor.
Esma Mutlu 11. sınıf öğrencisi... 12 kardeş... İlköğretimi sobalı bir evde çok zor şartlar altında okudu...
Muş'un Konakdüzü köyü ve özellikle kış şartlarında hava sıcaklığı burada 30 dereceye kadar düşüyor. Ve bu köy evinde sadece bir tane soba var. Esma bu şartlar altında okudu orta okula kadar ve ardından lise eğitimini görmek için Muş merkeze gitti ve Muş merkezde de Esma'ya dershaneler sahip çıktı.
Ev oldukça kalabalık. Esma burada ders çalışmak bir yana derslerine konsantre olmakta bile zorlanıyordu.
Esma Röportaj: "Burada hiçbir şekilde ders çalışmadım yani eğer ders çalışsaydım en iyisi olurdum zaten. Hani hayvanlar olsun arkamdaki yeğenlerim olsun odalar olsun çok soğuktu. Tek bir sobayla insan nasıl çalışabilir ki? Yani salonda çalışıyordum. Yeğenlerim vardı ses vardı. Odalar soğuktu kışın özellikle."
O, köydeki eğitimle şehirdeki eğitimin arasındaki farkı ise lise eğitimi için Muş merkeze gittiğinde yaşayarak görmüş.
Onların evlerini köyün merkezine bağlayan doğru düzgün bir yol bile yok. Çünkü köyün en sapa yerlerinden bir tanesinde oturuyorlar. Ve okula giderken de her gün bu çamurlu yoldan geçmek zorunda kalıyorlardı. Bu şartlarda eğitim hayatlarına devam ediyorlardı.
Esma Röportaj 2: "Şimdi dershane çok güzel. Hani etütü var. Ondan sonra en azından kendimi orada geliştirebiliyorum. Kendime biraz katabiliyorum. Burada hiç çalışılmadığı için ben de zaten dershaneye gittim."
Köyde aldığı eğitim iyi bir lisede okuyabilmesi için yetersizdi. Şehirdeki bir öğreciyle arasındaki farkı kapatabilmek için onun tek çaresi dershanelerdi.
Esma Röportaj 3: "Bir doğu öğrencisi için kesinlikle hani sadece noksanlarımı kapatmak için dershanenin kapatılmaması lazım. Eğer eğitim dört dörtlük olsaydı zaten dershaneye ihtiyaç yoktu. Demek ki eğitim de bir eksiklik var ki biz de bu noksanlığı yaşıyoruz ve dershaneye ihtiyaç duyuyoruz. "
Esma'nın abisi de aynı zorluklardan geçmiş. Cahit Mutlu, üniversite hayali kursa da testin ne demek olduğunu dahi dershaneler sayesinde öğrenmiş.
Esma abisi Röportaj 1: "Dershanelerde benim 4 yılım geçti. dershanelere gittim ancak kazanabildim. Eksiklerimiz çok fazlaydı. Zaten test nedir, işte soru nedir? Biz milyorduk. Sadece işte hocanın yazılısına çalışır gider gelirdik. Başka da yaptığımız bir şey yoktu. Dershaneler bizi aldıktan sonra test usulü nasıl olur. İşte üniversite sınavının olduğunun farkına vardık."
O, kendisine öğretmen olmanın yolunu dershanelerin açtığını vurguluyor.
Esma abisi Röportaj 2: "Alt yapı çok eksik olunca da kazanmamız biraz güç oldu ve 3 yıl 4 yıl dershaneye gittim. Şimdi dershanelerin kapatılmasına kesinlikle karşıyım yani. Bizim çocuklarımızın kazanması için kesinlikle dershanelerin var olması lazım."
Dershaneler özellikle Doğu ve Güneydoğu'daki öğrenciler için üniversitenin tek yolu... Onlar kendilerine fırsat eşitliği sağlayan dershanelerin kapanmasını ise hiç istemiyor.
