Bu soruyu bize genç kardeşimiz Ömer soruyor.

Öncelikle şunu bilmemiz lazım ki, Rabbimiz bazı ihtiyaçları sadece bu dünya için yaratmıştır. Mesela bir insanın uyuma ihtiyacı sadece bu dünyada vardır. Ahirette uyku nimeti olmayacaktır. Çünkü yorgunluk olmayacağı için uykuya da gerek kalmayacaktır. Yine tuvalete gitme, yorulma, hastalanma, acı çekme, sıkıntı duyma sadece bu dünyada olan özelliklerdir. Cennette bunların hiçbiri olmayacaktır.

Bıkkınlık da yine bu dünyada var olan bir histir. Cennette bıkma hissi de olmayacaktır. 

Bu duruma şöyle bir örnek verebiliriz: Bir insan dünyada iken aç kalsa bu kişi “Şimdiye kadar binlerce defa yemek yedim, bıktım artık bugün de yemek istemiyorum” der mi? 

Dünya gibi fâni olan bir yerde bile insan yemekten, içmekten bıkmıyorsa cennetteki tarifi imkânsız nimetlerden bıkabilir mi? 

“Oradan hiç ayrılmak istemezler!”

Çünkü Allah (c.c) orada insanı bu formatta yaratmayacaktır. Orada insan daha genç, daha güzel, yaşlanmayan, hasta olmayan, üzülmeyen, uykusu gelmeyen, strese girmeyen, bir şeyden bıkmayan özelliklerde yaratacaktır. Allah (c.c.) cennette, nimetlerinden usanmanın olmayacağını Yüce Kitabında şöyle beyan eder:

“İman edip iyi davranışlarda bulunanlara gelince, onlar için makam olarak Firdevs cennetleri vardır. Orada ebedî kalacaklardır. Oradan hiç ayrılmak istemezler.” (Kehf suresi, 107-108. ayetler)

İnsan, dünya gibi basit ve fâni olan bir mekânda bile pek çok acıya, ıstıraba, yalnızlığa ve hastalıklara rağmen yaşamdan kopamıyorsa hastalığın olmadığı, dert ve sıkıntıların bulunmadığı, ölümün yok edildiği bir mekânda neden sıkılsın ki?