Yenilikçi doğrudan hava yakalama teknolojisi CO2 ile yeşil hidrojeni birleştirerek e-yakıtlar için metanol üretiyor.

Porsche ve ortakları, Şili'deki Haru Oni demonstrasyon tesisinde e-yakıt üretimi konusunda ilerleme kaydediyor.

Bir sonraki adım, üretimi mümkün olduğunca sürdürülebilir kılmak için atmosferden doğrudan hava yakalama teknolojisini (DAC) geliştirmek olacak.

DAC, rüzgârla üretilen enerjiyle çalışan elektroliz kullanılarak tesiste üretilen yeşil hidrojenle birleştirmek için atmosferdeki CO2'yi yakalıyor.

Hidrojen ve CO2 bir sentez işleminde birleştirilerek metanol elde ediliyor ve bu da e-yakıt üretmek üzere işleniyor.

E-yakıt ise kimyasal olarak fosil yakıt benzinine eşdeğer olan sentetik bir benzin. Bu yakıt mevcut motorlarda kullanılabilir ve gelecekte büyük ölçekli üretim yapılması halinde mevcut altyapı ve benzin istasyonları kullanılarak da tedarik edilebilir.

Bu yılın başlarında üretime başlayan Haru Oni tesisi biyokütleden üretilen CO2'yi kullandı. Bu nedenle kullanılan bitki maddesi büyürken CO2'yi emdiği için süreç CO2-nötr olarak açıklandı.

Aynı zamanda DAC tesisleri her yerde kurulabilir ve yeşil yakıtın seri üretimi için gereken büyük hacimlerde gaz üretmek için ölçeklendirilebilir.

Atmosferden CO2 çıkarmanın ilk aşaması, CO2'yi hapseden bir filtre malzemesinden geçirmeden önce büyük kir parçacıklarını gidermek için havayı temizlemek. Bu işlem tamamlandıktan sonra, CO2 malzemenin ısıtılmasıyla çıkarılıyor ve geriye yan ürün olarak sadece su kalıyor.

Tüm süreç için elektrik rüzgâr türbini tarafından üretiliyor. Bir enerji elektrolizörü suyu hidrojen ve oksijene ayırarak saf hidrojen üretiyor ve aynı rüzgârla üretilen elektrik, DAC tesisini de çalıştırıyor. Elektrolizden elde edilen atık ısı yakalanıyor ve CO2 çıkarma işleminde kullanılıyor.

Bitmiş sentetik yakıt hâlâ karbon içeriyor ve bu karbon yakıt kullanıldığında açığa çıkıyor olsa da karbon fosil bazlı değil, dolayısıyla süreç döngüsel ve sürdürülebilir oluyor. Atmosferden alınan CO2 tekrar atmosfere salınmış oluyor. 

Potsdam İklim Etki Araştırmaları Enstitüsü tarafından bu yılın başlarında yayımlanan bir rapora göre, proje büyük bir potansiyel gösteriyor.

Rapor, başlangıçta 60 milyon sterlinlik pilot tesiste üretilen yakıtın üretim maliyetinin litre başına yaklaşık 43 sterlin olacağını tahmin ediyor. Endüstriyel ölçekte ise maliyetin litre başına 86 peniye kadar düşeceği öngörülüyor.

Bu da yaklaşık olarak 29 Türk Lirası'na tekabül ediyor.