DW'den 'Uber' dosyası: 'Erdoğan'a ulaşmak için kimlerle görüştü?'

Türkiye'de sarı taksi - Uber tartışması giderek alevleniyordu. Ruhsatsız araçlarla çalıştığı, yasal düzenlemelere uymayarak haksız rekabete neden olduğu gerekçesiyle Uber'e açtığı dava iki yıldır devam ediyordu. Taksiciler protesto eylemleri yaparken Uber sürücülerinin de şiddete maruz kaldığı iddia ediliyordu.Tartışmalar sonrası yasal süreç taksicilerin zaferiyle sonuçlandı.

Mahkeme kararıyla 2019'da erişime engellenen Uber, 2020 sonunda ise "sadece" taksilerle çalışma şartıyla tekrar kullanıma açıldı.

Mobil uygulama üzerinden araç çağırma platformu olan Uber Technologies, Inc.  San Francisco merkezli bir Amerikan şirketi. Travis Kalanick ve Garrett Camp tarafından 2009'da kurulan şirket, yasal statüsü ve taksi pazarında yarattığı değişimler nedeniyle dünyanın dört bir yanında sorunlar yaşarken hızla büyüdüve yıllık 17 milyar dolardan fazla gelir elde eden bir şirkete dönüştü. Kalanick ve Camp ise Forbes'in en zenginler listesine girdi.

Şu anda dünya genelinde 72 ülkede faaliyet gösteren Uber, Türkiye pazarına Haziran 2014'te girdi. Şirket, araç sürücüsü sayısını 2017'de yaklaşık 3 bin, 2018'de ise 8 bin olarak açıklamıştı. Taksicilere göre ise o dönem bu rakam 10 bini geçiyordu. Lisansı bulunmayan şirketin Türkiye'den kazandığı yüzde 20'lik komisyonun vergisini ödemeye başlaması ise 2018'in son dönemini buldu.

Peki Uber, yasal bir statüsü olmadan Türkiye'deki faaliyetlerini sürdürmeyi ve genişletmeyi nasıl başardı?

DW Türkçe'nin Uluslararası Araştırmacı Gazeteciler Konsorsiyumu (ICIJ) ile birlikte yürüttüğü "The Uber Files" araştırmasına göre Uber, başarı sağlamak için girdiği tüm ülkelerde benzer taktikler kullandı. Şirket, sızdırılan iç kayıtlarına göre teknolojiden yararlanarak agresif lobi faaliyetleri yürüterek ve yasaları hiçe sayarak birkaç teknoloji uzmanı çalıştıran bi