Yükseldikçe, güvenlik hissinden çok endişe ve sıkıntıyı artıran duvarlar, artık ressamların, güzel sanatlar fakültesinde okuyan öğrencilerin ve amatörlerin çalışmalarını sergilediği 7 metre uzunluğundaki tuvalleri andırıyor. Dicle Nehri yakınındaki belediye binasını "koruyan" duvarı boyayan 45 yaşındaki Ahmed, "çirkin duvarları güzel tablolara dönüştürdüklerini" belirterek, "Tanınmış sanatçıların çoğu yurt dışına kaçtı. Çocuklarımız güzel bir şeyin yakınından geçmeden büyüyor. Bizim rolümüz onların hayatına, şiddetten başka bir şey olsun diye, biraz sanat sokmak" dedi. Bununla birlikte, birçok kişi beton duvarların "renklendirilmesini" takdir etse de, bazıları boyaya para yatırmaktansa elektrik şebekesinin onarımına para vermenin daha iyi olacağı kanısında. Belediye binası dışında, havaalanı yolundaki gri beton duvar da 12 ressam tarafından Irak'ı geçmişten bugüne gösteren "manzaralarla" renklendiriliyor. Çoğu öğrenci olan ressamlara havaalanında kurulan özel bir şirket boya ve gerekli malzemeyi sağlıyor ve günde 20 dolar veriyor. Güzel Sanatlar Fakültesi öğrencilerinden Ahmed Ali, "Bu duvarlar korkunç, çekilmez. Onları çekilebilir hale getirmek için bir şeyler yapmak gerek. Yabancı ziyaretçiler Irak'a geldiklerinde ilk görecekleri bu uzun duvar olacak" dedi. Fakültenin öğretim üyelerinden Naci Hüseyin ise "Bu, öğrencilerim için iyi bir çalışma. Ülke içinse tarihimiz ve medeniyetimize açılmış bir pencere. Barış geldiğinde bu duvarları hemen yıkacağız. Ancak barışı beklerken betonu resme dönüştürmek güzel. Canımı sıkan tek şeyse duvarın üzerindeki dikenli teller" diye konuştu. AA