New York Üniversitesi'nin ekonomi profesörü William Easterly son 50 yılda
yardım için harcanan 2 trilyon dolardan fazla yardımın çok az etkili olabildiğini belirtti.
William Easterly'in The White Man's Burden adlı yeni kitabında dile getirdiği eleştiriler,
kalkınma uzmanlarınca çok ciddiye alınıyor.
Easterly'ın temel tezi yardımı planlayan bürokratların verilen paranın
serbest piyasa ekonomisine dahil olmasını engelleyememesi ve sonuçta zengin ülkelerin daha da zenginleşmeleri.
William Easterly ayrıca kalkınma alanında planlayıcı konumdaki kişilerin aynı şeyleri yaparak boşa para harcadıklarını söylüyor.
Ayrıca zengin ülkelerden pahalı danışmanlara çok para ödendiğini ve çok az sonuç veren görkemli konferanslar düzenlendiğini belirtiyor.
William Easterly'a göre planlamacılar tarımdan şehircilik alanında mikro yönetime kadar her sektörde çok fazla şey başarmaya çalışıyor ancak sonuç bunun tersi oluyor.
Easterly'nin vurguladığı nokta çoğu kez, fakir ülkelerin kendi stratejilerini geliştirmelerinin ya da öncelikleri piyasanın belirlemesinin daha iyi sonuç vereceği.
Amerikalı profesöre hak veren diğer kalkınma uzmanları da Çin ve
Hindistan gibi ülkelerin son yıllarda fazla kalkınma yardımı almadan
ekonomik olarak önemli oranda büyüdüklerine dikkat çekiyorlar.
Ancak
Güney Asya ya da Afrika'da bazı fakir ülkelerin, tarımda sulama sorunu ya da salgın hastalıklar gibi yapısal bazı dezavantajlara sahip olduğunu, hiçbir zaman kendi imkanlarıyla kalkınamayacaklarını da söylüyorlar.
Birleşmiş Milletler'in önde gelen ekonomistlerinden Jeffrey Sachs'ın yaptığı hesaba göre Sahra Çölü'nün güneyindeki
yoksul ülkelere yapılan yardım yılda kişi başına sadece 12 dolar civarında.
Jeffrey Sachs'ın vurguladığı nokta bu ülkelerin daha az değil daha fazla yardıma ihtiyaç duyulduğu.
BBC TURKISH