Dumanlı: Ahmet Altan'la ne konuştum?

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Çarşamba, Haziran 28 2017

Feleğin çemberini tersine çevirecek bir adam arıyor gözleriniz. Tarih huzurunda. Sesi ta kadimden beri duyulan ve “Ey kavmim!’ diyerek dile getirdiği gerçeklerle yürekleri hoplatan bir cesur adamı bekliyorsunuz. Zalimlerin örsü altında ezberletilen söylemleri, bin bir mazeretle meşrulaştırılmaya çalışılan vefasız eylemleri alt üst edecek bir adam. Tıpkı vaktiyle çıkar hesaplarının kölesi haline gelmiş, biriktirdiği serveti yerin altına gizlice gömen güruha karşı söylendiği gibi “Sizin taptığınız şey, ayağımın altındadır!’ diyecek bir yiğit adam arıyor vicdanınız.

KHK'yla kapatılan Zaman gazetesinin eski GYY'si Ekrem Dumanlı, Ahmet Altan'la ne konuştuğunu yazdı.

AHMET ALTAN’LA NE KONUŞTUM?

Zor bir dönemden geçiyoruz çoook zor bir dönemden.

Öyle bir zor dönem ki, kırk yıllık ahbabınız utanmasa sizi hiç tanımadığını söyleyiverecek.

Öyle bir feleğin çemberinden geçiyoruz ki onlarca yıl mesai yaptığınız kişiler neredeyse “sanırım bir iki kere görüştük; hepsi o kadar.’ diyecek.

Öyle çetin bir sınavda buram buram terliyoruz ki arkadaş deyip bağrınıza bastığınız, ‘Bu adam’ diye başlayıp kıvrak kelimelerin arkasına saklanacak ve ahir zaman koru gibi bir ateşi ilk gördüğü kişinin avuçlarına bırakacak.

Öyle karanlık bir zaman dilimi ki sırf müstakbel ve muhtemel iftiralardan sıyrılıp bir oh çekebilmek için birileri ‘ben o devirde de hata yapıldığını söyledim ama dinlemediler’ gibi palavralardan medet umacak. Hatta bazı gerçekleri söyleyebilmek için önce size küfredecek ki kendini güvende hissedebilsin…

Velhasıl-i kelam, zor bir dönem zooor.

Başkasına bir şey demektense nefsinizi yerden yere vuruyor, ‘keşke!’ ile başlayan fırtınalar sonunda ‘yolun kaderi’ne demir atıyorsunuz. Çünkü kızamıyorsunuz, küsemiyorsunuz, gönül koyamıyorsunuz baskı altındaki dostlarınıza. Zulüm o kadar vahşi, zalim o kadar gaddar ki! Bin dereden su getirip ‘Belki böyle demek zorunda bırakıldılar, belki ailelerini korumak için kendilerini feda ettiler’ gibi bahaneler uyduruyorsunuz kendi kendinize. Her gün yeni bir yara alıyor, her gün eski yaraları sarabilmek için isyan ile nisyan arasında met-cezirler yaşıyorsunuz sürgün diyarlarında…

Bir de mesleki dostlukların vefasız tükenişlerle heba edildiğini görüyorsunuz. Aslında tanımadığınız, konuşmadığınız, fikir alışverişinde bulunmadığınız medya yöneticisi, köşe yazarı, akademis