Kısa bir pazarlıktan sonra şişeyi beş liraya elinize tutuşturur. Eve vardığınızda esans katılmış musluk suyuna beş lira verdiğinizi anlar, öfkelenirsiniz. Hizmet Hareketi ve Fethullah Gülen’e terör örgütü suçlaması yapmaya çalışanların durumu da buna benziyor. En ağır suçlamalarla başladıkları pazarlık ‘araba hırsızlığı’na kadar düştü. Şaka yaptığımı zannediyorsanız yanılıyorsunuz! Ankara 2. Ağır Ceza Mahkemesi’nde kabul edilen iddianameden bahsediyorum. Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı Anayasal Düzene Karşı İşlenen Suçlar Bürosu’nca hazırlanan iddianamede, “mensup oldukları örgütün devlet içinden pasifize ve tasfiye edilmesini engellemek, devleti paralel yapının mensuplarına mahkûm ve muhtaç göstermek, yeni atanan kadroların başarısız olduğunu ispatlamak, hükümetten intikam almak, yeni atanan kamu görevlilerinin suç örgütleri karşısında yeterli mücadele veremeyeceğini ortaya koymak” amacıyla atılı suçları işledikleri kaydedildi. Asayiş şube müdürünün cep telefonunu kapkaççılara kaptırdığı bir ülkede; gazetelerde boy boy fotoğrafı yayınlanmış teröristlerin elini kolunu sallayarak adliye bastığı, emniyet müdürlüğü taradığı bir memlekette… Yukarıda anlatılan ‘yeni atanan kadroları başarısız gösterme’ suçunu işlemek için ekstra çabaya gerek var mı?