Bu film zulüm gören tüm ailelere ithaf edilmiştir

BU FİLM ZULÜM GÖREN TÜM AİLELERE İTHAF EDİLMİŞTİR

Ülke…

-Anıtkabir’deki çocuk bahçesi,

-Şortlu kadına taciz veya…

-Rüzgar Çetin gibi konularla meşgulken…

Bugüne kadar görülmedik biçimde ağır bir zulümden geçiyor.

Hoş, insanların “zararsız” buldukları konular üzerinde tepinip…

“Bir şey yapıyormuş, itirazı varmış” gibi yapması da normal.

Esasen “itiraz” yanlış kelime.

Bakın etrafınıza sadece “şikayet” dinliyorsunuz.

O arada…

Hemen her dönem kendine “geçici partner” bulmayı yol tutmuş egemenler…

Dikta yolunda taş döşemeye devam ediyor.

Hani kullanıla kullanıla içi boşalmış bir kelime var:

Kumpas!

Bir şey diyeyim mi;

Şu son “darbe”, tarihin en büyük kumpası.

Ülke için hayal kurmayı bırakalı çok oldu.

Emin olun, darbeden bu yana iki buçuk aydır tek motivasyonum var:

Birincisi: İnsan hakkı ihlalleri, milyonlarca insanın yaşama hakkı, çalışma hakkı, seyahat özgürlüğü ve diğer anayasal hakları.

İkincisi: Tanıdıklarım, dostlarım, mesai arkadaşlarım. Onların zarar görmemesi, canlarının yanmaması.

Başkaca beklentim yok.

-Ne bu siyasetten, bürokrasiden

-Ne bu sivil toplumdan

-Ne bu medyadan

-Bir de tabi iş dünyasından beklentim kalmadı.

Yargı ve Emniyet olsaydı, onu da katardım.

Lakin yok!

Yakın vadede ülkemizin güzel günlerini görmek hepimizin hakkı.