Birilerinin sakız gibi çiğnediği bazı rüyalar hakkında ne demeli?

Kim ne derse desin, Hizmet hareketi dinini seven, ibadetlerini yerine getiren, vatanına ve milletine delicesine âşık, kutsal bildiği değerlere hizmet etmek için dünya hayatının geçici zevklerini ahirete erteleyerek yaşatma uğrunda yaşamadan vazgeçen bir nesil yetiştirdi.

Hareketin terörist ilan edilmesi, eğitim-öğretim kurumları başta ona gönül veren insan kaynağının devletin orantısız gücü, hukuk ve vicdan tanımayan zalimce uygulamaları ile tenkile tabii tutulduğu şu günlerde geleceğe yönelik tahminlerde bulunmak oldukça zor. Vücudumdaki bütün hücrelerimle inanıyorum ki, Allah’tan ümit kesilmez. Amenna. Ümidin kesilmesi Allah’a imanın zafiyetine işaret eder.

Bununla beraber görünen köy de kılavuz istemez. İnsan iradesinin devrede olduğu eylemlerde Kur’an’ın tabiriyle “sünnetullah” kanunları işler. Allah’ın ata ve ihsanı, bütün plan ve programları alt üst edebilir. Ama plan ve projeler Allah’ın göndereceği bu lütuf ve ihsanlar üzerine bina edilemez.

Benim kanaatim yıllardan beri devletin tüm aygıtları ile üzerine çöktüğü, ezici propaganda gücüyle her şeyi alt üst ettiği bir zeminde kirlenmiş safi zihinler ve o zihniyetin oluşturduğu sosyal ve kültürel ortam temizlenmeden bahar neşideleri adına bir ses ve seda duymak zor gözüküyor. Sünnetullah böyle işliyor. Eşyanın tabiatı, insanın fıtratı bunu söylüyor. Tarihi beşerî tecrübe bunu gösteriyor. Dolayısıyla sabahtan akşama değişiklikler bekleme akıl ve mantıkla izah edilebilir bir şey olmasa gerek.

Bu gerçeğe rağmen 17 Aralık 2013’ü başlangıç noktası kabul edecek olursak, o günden bugüne neler neler söylendi? Ne rüyalar anlatıldı ne tarihler verildi ne keşiflerden ne kerametlerden bahsedildi, nice yakazalar dile getirildi. “Bitti bitiyor, gitti gidiyor; her şey güllük gülistanlık olacak” sözleri, bugünden dün