Bir vedanın öyküsü: 7 kıta, 7 genç, 33 diyardan toprak...

Bir hafta önce vefat eden Fethullah Gülen bir stadyumda kılınan cenaze namazının ardından, 25 yıldır ikametgâhı olan ve sevenlerince ‘Kamp’ olarak adlandırılan inziva merkezine defnedildi. Cenaze töreninde tabutunu, farklı ülkelerden, kıtalardan insanlar omuzladı. Bu sahne, Gülen’in öncülük ettiği hareketin evrenselliğini sembolize eden bir sahneydi. Hocaefendi'nin vefatını ve sonrasında yaşananları Velev'den Emir Korkmaz kaleme aldı. İşte o yazı: 

Fethullah Gülen’in son 25 yılını geçirdiği bölgenin yerel gazetesinden Joyce M. Davis, “Ilımlı ama güçlü bir filozof ve dini düşünür olarak kabul ediliyordu. Amerika Birleşik Devletleri’ne yönelik 11 Eylül saldırısını kınayan ilk İslami liderlerden biriydi. Ve İslam’ın öğretilerinin aşırılık ve terörizmi değil, barış ve fedakârlığı teşvik ettiğini düşünüyordu” ifadesini kullanmıştı vefat haberini verdiği yazısının ilk satırlarında.

Türkiye’deki kaba nefret dili örneklerinin aksine Washington Post’tan Economist’e, başta AP olmak üzere ünlü haber ajanslarından saygın Alman ve Yunan gazetelerine kadar yazılı ya da görsel dünya basını -içinde eleştiriler de olan- mutedil bir dille Pensilvanya’daki ormanlık Poconos Dağları’ndan sonsuzluğa yürüyen ‘Erzurumlu vaiz’in öyküsüne sayfalarca yer ayırdı.

Kimler yoktu ki uğurlayanlar arasında… “Ben peygamberimizi, Fethullah Gülen’in Sonsuz Nur kitabının Almancasını okuyarak tanıdım. Yokluğu hepimiz için büyük bir boşluk” diyen Berlinli Meryem Azra Karınca, Gülen’in altmış yıllık kadim dostları ile aynı saftaydı… Binlerce seveni Gülen’e karşı son görevlerini yerine getirmek için, ABD ve Kanada’nın farklı şehirlerinden, dünyanın değişik ülkelerinden New Jersey’deki cenaze törenine akın ettiler. Gülen’in sevenlerinin büyük çoğunluğunu oluşturan Türklerin yanı sıra Amerikalıl