Bir savaşın eşiğindeyiz, buna hazır ve hazırlıklı mıyız?

AKP’nin hepimizi yok edecek topyekün bir saldırının hazırlık evresini bitirdiğini yazan Laçiner, “buna hazır mıyız” diye sordu.

AKP liderliği, kendisiyle özdeş ve “milletin esası” sayıp, ülke çoğunluğunu oluşturduğunu varsaydığı kesimin dışında kalan herkese karşı, son adımı da atmaya hazır bir savaş haline geçmiştir. Ya da şöyle ifade edelim: Bu ülkede sözkonusu çoğunluk adına dikte edilen bir düzenin ikinci-üçüncü sınıf tebaası olmayı reddeden; aklî, ahlakî, medeni/demokratik kural ve değerlerin temel olduğu bir toplumda eşit hak sahibi yurttaşlar olarak birlikte yaşama arzusunda ısrarlı herkes; AKP liderliğinin bu ısrarı bir iç savaş çıkarma pahasına ezip sindirmeye gayet kararlı olduğu gerçeği ile karşı karşıyadır.

İnsanın inanmamak için kendini zorlayacağı, kabullenmemek için çırpınacağı türden bir gerçekliktir bu. Ancak, AKP liderliğinin, 2013 yılı ortalarından beri doz ve şiddetini giderek arttıran, uyarılar karşısında yumuşamak yerine daha da sertleşen ve tam bir meydan okumaya dönüşen tutumunun devamında, şu son bir ay içinde, aklımız, ahlakımız, iz’an ve sabrımızla alay edercesine yaptığı hamleleri artık başka türlü anlamlandırma imkânı kalmamıştır.

Buna rağmen, bu tüyler ürpertici gerçeğe inanmak istemeyenler, AKP iktidarının, başta Suriye ve Irak olmak üzere “dışarda”, “dış”a karşı zaten savaşta veya savaş açmaya hazır/teşne olduğunu; bu durumda bir de iç savaşı körüklemek gibi çılgınca, akıldışı bir tutumu benimsemeyeceğini ileri sürebilirler. Sağduyu elbette böyle söyletir ve hattı “dışarda” başına bunca gaile açmış bir hükümetin “içerde” mümkün en geniş birlikteliği sağlayacak adımlar atmasının en, hatta tek akli tutum olduğunu gösterir. Ama, dikkat edilsin; AKP liderliği tam aksine “dışarda” sorunlar ağırlaştıkça ve çoğaldıkça –daha doğrusu kendisi bizatihi bu yönde gayret gösterdikçe– “içerde” de baskı ve şiddetin dozunu arttırmakla bile yetinmiyor;