Anne babam hapiste, üniversite sınavına hazırlanmaya çalışan bir lise öğrencisiyim. Önce ne olduğunu anlayamadan babam tutuklandı. Arkasından üç defa gözaltına alınıp bırakılan annem.

Biz dört kardeşiz. En büyükleri benim. Ortaokul ve ilkokula giden bir de dört yaşında olan üç kardeşim var. Bize anneannem bakıyor.

En küçük kardeşim anne ve babamın resimlerine bakıp “Bir daha sizi üzmeyeceğim yeter ki gelin.” diyor. Günleri resimlerle konuşarak geçiyor. Kız ve erkek kardeşimin ders başarıları düştü. Ben ise hakim ve savcıların kapısını aşındırmaya devam ediyorum. Psikolojik olarak çok yıprandık.

Anneannem savcıya bizim durumumuzu anlatıp “Çocuklara bakamıyorum bari bir tanesini çıkartın.” dediğinde savcı “Bakamıyorsan çocuk esirgeme kurumuna ver.” demiş.

Annem koğuş kalabalık olduğu için yeni gelen birine yatağını verdi, kendisi yerde yatıyor.

Devletin hiçbir kurumu bize yardımcı olmuyor. Cüzzamlı muamelesi yapıyorlar. Sizin gibilere devletten hiçbir şekilde destek verilmeyecek deniyor.

Ne annemin ne babamın ne de bizim hiçbir suçumuz yokken böyle bir mağduriyet yaşamamıza anlam veremiyorum. Annemi ya da babamı serbest bıraksınlar. Kardeşlerimin ve benim anne babamıza ihtiyacı var.

Zor günler geçiriyoruz. Bulunduğumuz ilçede kimse yüzümüze bakmıyor. Mağduriyetimizin sona ermesi için sizlerden dua bekliyoruz.