Aydın dediğin kişi, bir despot karşısında asla eğilmez

Ben Mustafa diyeceğim; siz kimi isterseniz onu hatırlayın ve Mustafa’yı silip yerine başka bir isim yazın. Yusuf mu dersiniz, Salih mi, İbrahim mi, Ahmet mi, Fatih mi, Fehmi mi, Hüseyin mi… bilemiyorum.  O isimleri yan yana dizdiğinizde ne demek istediğimi daha rahat anlarsınız. Mustafa demem, onu bir adım öne çıkarıp “Ayıp değil mi bu yaptıkların?” diye hitap etmem, “Yakışıyor mu?” diye sitemde bulunmam aslında bir kişi için değil. Kişisel de değil…

Ah Mustafa ah! 15 Temmuz gecesinden bu yana ‘FETÖ’ dedin başka bir şey demedin. Vallahi de ayıp billahi de ayıp. Darbeyi eniştesinden öğrendiğini söyleyen; üstelik kameralar karşısında darbeyi öğrenme vakti ile ilgili defalarca tutarsız ve çelişkili saatler veren bir kişinin beyanı üzerine koca bir kitle darbeci ve terör örgütü ilan edilebilir mi? Sır perdesi aralandıkça anlaşılıyor ki çok önceden bilinen, planlanan, göz yumulan ve hatta bazı insanların parçası haline getirildiği bir kalleş süreçten geçirilmiş Türkiye…

Sen pervasızca sorardın eskiden, sorgulardın her şeyi; şimdi sana bir haller oldu. Daha ilk dakikadan kendini savcı-hakim yerine koyup kalem kırdın. Daha doğrusu en tepedeki ne dediyse onu tekrar ettin. Oysa bir zamanlar hukuki süreçlere riayet ederdin. Ergenekon davaları devam ederken hem AKP’yi, hem Cemaati haklı bir gerekçeyle uyarıyor, ‘sağlam hukukçu’ bir babanın oğlu olmanın hakkını veriyordun. Bir zamanlar masumiyet karinesinden, mahkeme kararından, temyiz sürecinden bahsediyordun. Ya şimdi! Daha ortada ispat edilmiş bir hiçbir şey yokken, siyasetin kölesi yapılmış yargı bile henüz karar vermemişken sen onları bile sollayıp insanları mahkûm ediyorsun. Neredeyse dar ağacı kurup o masum insanların cellâtlığını yapacaksın. Yakışıyor mu bu sana Mustafa?

Unutma, baban da 12 Eylül’de hapislere atıldı; tıpkı on binlerce insan gibi. Sen daha küçüktün, ilkokula gidiyordun, belki gazeteleri takip edemiyordun ama o gün