'Anadolu'da konkordato borsası kuruldu, rüşvet tarifesini de AKP'liler belirliyor'

Recep Tayyip Erdoğan, Türkiye’yi aile şirketi gibi idare etmeyi en büyük hayali olarak anlatırken alkışlayanlara şaşmamak elde değil.

 

Erdoğan işletmecilikte çığır açacak bir keşiften bahsetmediğine göre dönüp dolaşıp otoriterlik son durağında otobüsten inilmek mecburiyetinde kalınacağını kimse kabul etmek istemedi.

Muhalefetin, demokrasiyi ayak tutan kuvvetler ayrılığının ve hür medyanın zahiren bulunduğu bir memlekette siyasetten ekonomiye bütün sahalarda geriye gidileceği gün gibi aşikârdı. Nasihat ile idrak edilemeyen mukadderat bizzat tecrübe ile sabit oluyor.

Mahkemelerin, serbes piyasa şartlarının, kanun ve teamüllerin halihazırda bir hükmü yok. Bilkent Üniversitesi öğretim üyesi Prof. Dr. Erinç Yeldan dikkatleri siyasî İslam çizgisinin ekonomiyi nasıl siyasi hale getirdiği hususuna çekti.

Nitekim Türkiye’de Saray’a yakın olanlar ve Saray’ın kara listesindekilere göre işleyen bir piyasa mekanizması mevcut.

Kimin kurtarılacağına yahut iflas ettirileceğine Erdoğan karar veriyor. İflastan evvelki son çıkış diye nitelenen konkordato bile her firmaya bahşedilmiyor.

Erdoğan’ın eline küçük bir not kâğıdı tutuşturan Keskinoğlu iki defa mühlet aldığı ve tek kuruşluk ilerleme kat edemediği halde aynı mahkemeden bir sene daha uzatma kararı çıkarmaya muvaffak olabildi. Piyasaya en az 300 milyon TL borcu var ve ödemiyor.

Diğer tarafta Pamukkale ve Ulusoy firmalarının akibeti… Şehirler arası yolcu taşımacılığı yapan iki