Ramazan, ahiret yolculuğunda biz kullar için hazinelerle dolu mübarek bir aydır. Onda birler bin olur. Onun saniye ve dakikaları eğer iyi değerlendirilebilirse kurtuluş beratı almaya vesiledir. Bundan dolayı Aleyhissalatu vesselam Efendimiz Ramazan ayı girince ibadette daha bir derinleşir, zikir ve tilaveti ayrı buudlara ererdi. Bu halini Ramazan’ın son on günü daha sıklaştırırdı.

Hz. Âişe validemiz bildiriyorlar: “Resûlullah, Ramazan’ın son on günü geceleri ihya eder, ailesini ibadet için uyandırır, ibadete daha çok ehemmiyet verir, diğer vakitlerdekinden daha çok ibadet etmeye gayret ederdi.” (Müslim, itikaf 7).

Allah Resûlü (aleyhissalatu vesselam) Ramazan’da her zamankinden daha fazla Kur’an’la meşgul olur, onu okur ve tefekkür ederdi. Zira Allah Kur’an’ı bu ayda inzal etmişti. Ramazan’ın her gecesinde Peygamber Efendimiz (aleyhissalatu vesselam) Cibril-i Emin’le birlikte aralarında Kur’an mukabelesi yaparlardı yani onu baştan sona okurlardı. Vefat ettiği yıl bu iki defa gerçekleşmişti. Biz bu hadiseyi bugün “mukabele” geleneğiyle yaşatmaya devam ediyoruz.

Allah Resûlü (s.a.v), kendisi Ramazan gecelerini ibadetle değerlendirmiş ve insanları bu geceleri değerlendirme noktasında teşvik etmiştir.

“Kim Ramazan’da inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek, O’nun rızasını kazanmak için namaz kılarsa geçmiş günahları bağışlanır.” (Buhari, salatü’t-teravih 1; Müslim, salatü’l-müsafirin 174)

“Allah, Ramazan ayında oruç tutmayı farz kıldı. Ramazan gecelerinde namaz kılmak da benim sünnetimdir. Kim, inanarak ve sevabını Allah’tan bekleyerek ihlâsla oruç tutar ve namaz kılarsa, annesinden doğduğu günkü gibi günahlarından temiz hâle gelir.” (Nesai, sıyam 40, İbn Mace, ikame 173; Müsned 1/191)

İbn Abbas (radıyallahu anhüma), Efendimiz’in (sallallahu aleyhi vesellem) Ramazan’daki cömertliğini şu şekilde ifade eder:

“Resûlullah hayır hususunda insanların en cömerdi idi. O’nun en cömert olduğu zaman da Ramazan ayı idi…” (Buhârî, vahiy 5)

“Hz. Cebrail her sene Allah Resûlü ile Ramazan’da Kur’ân’ı mukabele eder ve bu, Ramazan boyu sürerdi. Bu dönemde Resûlullah (sallallahu aleyhi ve sellem) hayır hususunda esen rüzgârdan daha cömert olurdu.” (Beyhakî, 4/305)

Birtakım kimseler vardır ki, dualarına icabet edilir, elleri geriye boş olarak do¨nmez. İşte bunlardan birisi de iftar vaktinde ellerini Cenab-ı Allah’a ac¸ıp yalvaran insandır.

Efendimiz’in (aleyhissalatu vesselam) iftar vaktinde okuduğu birkaç dua şöyledir:

Resûl-i Ekrem Efendimiz (sallallahü aleyhi ve sellem) Medine’ye hicretinden sonra, âhirete irtihâllerine kadar her Ramazan’ın son on gününü itikâf ile geçirmişlerdi. Vefat ettiği yıl ise yirmi gün itikâf yapmıştı. (Buhârî, itikâf 17; Tirmizi, savm 71)

Allah Resûlü Ramazan’ın son on gününü gecelerini kendisi ihya ettiği gibi ailesini de uyandırır, kadir gecesinin aranmasını ve gecelerin ibadetle geçirilmesini teşvik ederdi.

“Kadir Gecesi’ni, fazilet ve kudsiyetine inanarak ve sevabını yalnız Allah’tan bekleyerek ibâdet ve tâatle geçiren kimsenin -kul hakkı hâriç- geçmiş günahları bağışlanır.” (Müslim, müsâfirîn 175).

“Kadir gecesini Ramazan’ın son on gününde arayın.” (Buhârî, leyletü’l-kadr 3).

“Kadir Gecesi’ni Ramazan’ın son on günündeki tek gecelerde arayın!” (Buhârî, leyletü’l-kadr 3).

“Resûlullah, Ramazan’ın son on günü girince geceleri ihya eder, ailesini ibadet için uyandırır, ibadete daha çok ehemmiyet verir, diğer vakitlerdekinden daha çok ibadet etmeye gayret ederdi.” (Müslim, itikaf 7).

Kamerî aylardan olan Şevval, Ramazan’dan sonra gelen ayın adıdır. Bu ayda da altı gün oruç tutmak sünnettir. Efendimiz (aleyhissalâtü vesselâm) bir hadislerinde şöyle buyururlar: “Her kim Ramazan orucunu tutar da sonra buna Şevval ayından altı gün ilave ederse, bütün yılı oruçlu geçirmiş gibi olur.” (Müslim, Sıyâm 204; Tirmizî, savm 53).