Yargıtay’ın Ergenekon davası konusunda verdiği karar iktidar çevrelerinin de kimyasını bozdu.

Kararın açıklanmasından sonra yandaş gazeteler sanki bu kumpaslarda hiç payları yokmuş gibi davrandılar.

Yargıtay’ın kararını “alkışlayan” bir tutum takındılar.

Çünkü onlara göre zaten bütün bu kumpaslar cemaat tarafından yapılmıştı. Şimdi adalet yerini buluyordu. Cemaat de bu işten yakasını kurtarmamalıydı.

Ancak aradan biraz zaman geçtikten sonra durum biraz farklılaştı.

Çünkü “mış gibi” yapanlar “bu aslında sizin eseriniz değil miydi, suçu cemaate atıyorsunuz ama bütün bu kumpasların emrini siz vermediniz mi!” diye soranların ısrarı karşısında bunalmaya başladılar.

Öyle ya siz 5 yıl boyunca “darbe” diye tutturacaksınız, bu kumpasta tutuklanan, zindanlara atılan insanlara olmadık hakaretler yapacaksınız, bütün kurguları gerçekmiş gibi sunup bunu da hararetle savunacaksınız, sonra başınız sıkışınca “kandırılmışız, bu cemaat çok kötü bir şeymiş” diyerek sıyrılmaya çalışacaksınız.

Yazdıkları kitapları, köşe yazılarını, televizyon konuşmalarını, miting alanlarındaki söylevlerini şimdi ne yapacaklarını şaşıranlar kendilerini tekrar savunmaya başladılar.

Önce “her şeyi cemaat yaptı” diyorlardı, bazıları tavır değiştirdi “Darbe ile hesaplaşma cemaat yüzünden yapılamadı, bir davanın içine her şeyi attılar, gerçek suçlular da kurtuldu” diye yeni bir söylem geliştirdiler.

Çünkü arşivlerin hiç ortaya çıkmayacağını düşünüyorlardı. Söylediklerinin, yazdıklarının unutulacağını sanmışlardı. Şimdi bunlar yüzlerine vurulunca “ama cemaat” bahanesinin de pek anlamı kalmıyor tabii.

İşte bu yüzden karşı saldırıya geçerek kendilerini aklamaya çalışıyorlar.

Bunlara göre meğer Ergenekon varmış. Tam hesap sorulacakmış ki devreye cemaat girmiş işi sulandırmış. Bu sulandırma olmasaymış darbecilerden hesap sorulabilecekmiş.

Güzel bir atasözümüz vardır, “Halep oradaysa arşın burada” diye.

Öyle isimsiz saldırılar yapmakla olmaz. “Herkesi aynı torbaya attılar” demekle iş bitmez. Açıklayın gerçek darbeciler kimlerdir, kimler torbaya sulandırmak için atılmıştır.

Ama kendileri de biliyorlar ki, böyle bir şey olması mümkün değil.

“Şunlar, şunlar” darbeciydi diyemezler. Çünkü sayacakları isimleri bir araya getirdiğinizde herkes güler.

Zaten zamanında da böyle olduğu için ortaya bir isimler salatası çıkarmışlardı, şimdi “sulandırıldı” dedikleri o dehşetengiz operasyonlar yapılmasaydı toplumda “darbe algısı” oluşturamazlardı.

Bu nedenle otursunlar artık oturdukları yerde.

Utançları ile sussunlar.

Yok, bildikleri bir şey varsa çıkıp açıklasınlar ve Ergenekon soruşturmasını yeniden başlatsınlar.