Ağlayan anneme ‘Oh olsun’ diye bağırdılar!

⏱ Okuma Süresi 3 dk•Yayınlanma Cuma, Eylül 8 2017

İzmir’de ileri seviyede karaciğer ve bağırsak kanseri teşhisi konulan, vücudundaki kanseri kiltesinin metastas yapmasına rağmen tahliyesine izin verilmeyen akademisyen Ahmet Turan Özcerit’in Bilkent Üniversitesi Siyasal Bilimler öğrencisi olan 19 yaşındaki oğlu Sinan Özcerit konuştu. Yanında refekatçi bile bulunmasına izin verilmeyen ve bayram tatilinde tedavisi bile yapılmayan babasının yaşam savaşı verdiğini söyleyen Sinan Özcerit, “İnsanlar, ailenizden birinin F…’den tutuklandığını öğrendiklerinde size zombi gibi bakıyorlar. Başkaları tarafından hor görülüyorsunuz. Adliye önünde babamın serbest bırakılmasını beklerken annem yere çökmüş ağlıyordu önümüzden geçen arabalar korna çalıp ‘oh olsun size’ diye bağırdılar. Çok zor günler yaşıyoruz. Ama artık hepsini geçtim tek isteğimiz babamın tahliye edilip sağlığına kavuşması.” dedi.

Midesindeki sorun nedeniyle artık yemek yiyemeyen mamayla beslenen Özcerit, tahliye edilmediği gibi eşi ya da bir yakının refakatçi olmasına ve çocuklarının onu görmesine de izin verilmiyor. Ayakta duramayan ve kendi ihtiyaçlarını gideremeyen Doç. Dr. Özcerit, İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki mahkum koğuşunda karısı ve çocuklarının bakımından uzakta tek başına yaşam savaşı veriyor.

İhraç edilmeden ve tutuklanmadan önce Sakarya Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği bölümünde görev yapan Doç. Dr. Ahmet Turan Özcerit, 6 yaşında annesini, 14 yaşında da babasını kaybetmiş, ardından okurken çalışmak ve kardeşlerine bakmak zorunda kalmış biri. Gazi Üniversitesi Bilgisayar Mühendisliği’nden mezun olan Özcerit, daha sonra YÖK bursuyla master ve doktorasını İngiltere’nin Sussex Üniversitesi’nde tamamlamıştı.Özcerit, ihraç edilene kadar 15 yıldır Sakarya Üniversitesi’nde çalışıyordu.

Babam hayatında ilk kez ağladı

Grihat.com haber sitesinin haberine göre, Sinan Özcerit, anne ve babasını çocukken kaybetmiş, hayata tek başına tutunmak zorunda kalmış olan babası Ahmet Turan Özcerit’i her zaman güçlü gördüğünü ve bu yüzden babasının kendisinin idolü olduğunu anlatırken, babasının artık ne kadar zor durumda olduğunu oğlu şu sözlerle ifade ediyor: “Annem hastanede babamı 15 dakika görmek için zorla izin aldı. Mahkum hasta koğuşunun demir parmaklıklarının ardından görmesine izin verdiler. Babam ayakta bile duramamış, o güçlü adam, annemi görünce çocuk gibi ağlamış. Annem çok üzgündü 20 yıllık kocasını ilk defa ağlarken görmüş.”