1973 yılının Ağustos ayında o zamanlar 28 yaşında olan Roger Chapman ile 35 yaşındaki Roger Mallinson, deniz tababına telefon kablosu döşüyordu.
Pisces III adlı küçük denizaltında bulunan bu iki deneyimli operatör, kahvaltı için su yüzeyine çıkmaya başlamış ve bir süre sonra yüzeye varmıştı.
Ancak birden küçük denizaltının alarm sistemleri devreye girmiş ve operatörler bir süre sonra ekipmanların depolandığı arka kısımda sızıntı olduğunu fark etmişlerdi. Denizaltı hemen geriye doğru yatmış ve suyun dibine doğru yol almıştı.
Atlantik'in 480 metre derinliğinde mahsur kalmıştı ancak denizaltı hala sağlamdı. Hemen kurtarma çalışmalarına başlanmıştı. Arama kurtarma çalışmalarına üç denizaltı, bir nakliye uçağı, çok sayıda helikopter ve destek gemileri katılmıştı.
Yardım bekleyen Roger Chapman ve Roger Mallinson'un oksijenleri azalıyordu. Karbondioksit birikimini de durdurmaları gerekiyordu.
29 Ağustos günü sabah saatlerinde batan denizaltıda yaklaşık 80 saatlik oksijen vardı. İngiliz basınına göre, denizaltı dördüncü gün kurtarıldığında içinde 20 dakikadan bile az oksijen kalmıştı.
Yarım asır önce benzer bir durum yaşayan Roger Mallinson, Titanik'in enkazına giderken kaybolan Titan adıl deniz aracı için "çok ama çok tehlikeli görünüyor" dedi.
Onlar için oldukça endişelendiğini belirten Mallinson, AFP'ye verdiği demeçte, şunları söyledi:
"Bu insanlar Atlantik'in ortasında hiçbir iletişim aracı olmadan nasıl terk edilebilirler anlamıyorum, bu hiç mantıklı değil"
Titan'daki hava stokunun perşembe günü tükenecek olması nedeniyle arama kurtarma operasyonunda zamana karşı yarışılıyor.
En son arama kurtarma çalışmalarının sürdüğü bölgede bazı seslerin duyulduğu belirtilmiş ancak henüz somut bir netice alınmış değil.
Bugün 85 yaşında olan Roger Mallinson, okyanusta mahsur kaldığı günler için "Her şey ters gittiğinde, her şey ters gider" diyor.
"Çok stresliydi, çok soğuktu, sıcak kalmaya ve oksijeni bitirmemeye çalışıyorduk" diye ekliyor.
"Yün kazağımı giydim ve tulumumu üzerine çektim" diyen Mallinson, 50 yıl önce yaşadıklarını şöyle anlatıyor:
"Roger Chapman'ın yün kazağı yoktu, bu yüzden bir sürü beyaz kumaş parçası aldık ve onu bir mumya gibi sardık".
"Kurtarıldığımızı yunuslar ortadan kaybolduğunda anladık. Onlar 84 saat boyunca bizimle kalmışlardı, binlerce yunus bizi izlemeye gelmişti, bir sorun olduğunu biliyorlardı".
"Sualtı telefonu aracılığıyla yüzeyle iletişim kuramıyorduk, çünkü binlerce yunus her denediğimizde gürültü çıkarıyordu"
Eski bir Kraliyet Donanması subayı olan Roger Chapman 2020 yılında öldü.
Robert Mallinson, "Yol arkadaşımı kaybettim" diyor ve ekliyor: "İyi olan şu ki cenazesine katılıp ve onun için org çalabildim."
