[ Prof.Dr.Osman Şahin ] Sürecin uzaması, zalimlerin saltanatları ve savrulmalar

İnsanların zalimlerin elindeki imkânlara ve onların zahiren müreffeh bir hayat yaşamalarına bakıp zamanla onlara özenmeleri ve meyletmeleri tehlikesi vardır. Bu durum Hz. Mûsâ’nın (aleyhisselam) bir duasında şöyle ifade edilmektedir: “Mûsâ: “Ey bizim Rabbimiz!” dedi. “Sen Firavun ile onun ileri gelen adamlarına dünya hayatında muazzam zinet, haşmet ve servet verdin. Ey bizim Rabbimiz! İnsanları neticede Senin yolundan saptırsınlar diye mi onlara bu imkânı verdin? Ey bizim büyük Rabbimiz, mahvet, sil süpür onların servetlerini ve kalplerini şiddetle sık; belli ki o acı azaba girmedikçe onlar imana gelmeyecekler.” (10/88)

Allah (celle celalühü) bu duaya icabet ettiğini bir sonraki ayette ifade etmekte ve ayrıca, müminlere temkin ve istikametlerini muhafaza etmeleri gerektiğini emretmektedir: ““Allah buyurdu ki: “Dualarınız kabul edildi. Dürüst olmaya devam edin, müstakim olun ve sakın hakikati bilmeyenlerin yoluna tâbi olmayın.” (10/89)”

Yaşanan ifritten sürecin uzaması bazı insanların ümitsizliğe düşmesine, bazılarının gittikleri doğru yolu sorgulamalarına, arafta olan ve hadiselerin gidişine bakırak karar vermek isteyenlerin zulmedenlere doğru meyletmelerine, Hizmet’e mensup olma veya öyle gözüktüklerinden dolayı maruz kaldıkları mağduriyetleri artık kaldıramayanların ve süreç öncesi konforlarına tekrar kavuşmayı şiddetle isteyenlerin Hizmet’ten uzaklaşmalarına neden olmaktadır. 

İnsanların bir zayıf damarı da, “O halkını küçümsedi, onlar da ona itaat ettiler. (43/54)” ayetinde ifade edildiği gibi, güç karşısında ona boyun eğmek ve güçlünün yanında bulunmayı arzu etmektir. İfritten süreç uzadıkça bu duygu daha da şiddetlenmektedir. Çünkü, nefislerin hoşuna giden şeylerin çoğu, güç ve iktidar sahiplerinin bulunduğu taraftadır.  

Kısa vadede bu güç ve iktidar sahiplerinden