[ Hüseyin Odabaşı] Siyasal İslam rüyası bitti

AK Parti’nin temsil ettiği Siyasal İslam bugün Türkiye'de hatta dünyada öldü. Öldü fakat daha henüz defnedilmedi. Cenaze merasimi devam ediyor. Siyasal İslam'ın kısaca ne olup olmadığına bakacak olursak bu iş ta Cemaleddin Afgani (1838; 1897) ve talebesi Muhammet Abduh'a kadar gider dayanır. Aslında birbirinden çok da hazzetmeyen İkinci Abdülhamit'in de ittihat- ı İslam çerçevesinde siyasal İslam tarzında bir siyaset güttüğünü söyleyebiliriz. Mısır’da İhvan -ı Müslimin; Hasan Elbenna, Seyyit Kutup, Selefi ve Vehhabiler, Türkiye'de Millî Görüş politik İslam'ı benimsediler. Millî Görüşçülerden nefret eden Üstad Necip Fazıl Kısakürek, “İdeolocya Örgüsü” kitabında anlattığı üzere İslam'ın siyasetle, politik güçle kendini gösterebileceğine inanıyordu.  Kendi hayatını şekillendiren bu tür bir ideolojinin mayasını ihtimal hocası Abdulhakim Arvasi Hazretleri'nden almıştı. 

Beş asır halifeliğe merkezlik yapmış Osmanlı’nın bir İslam devleti olarak yıkılmasından sonra sahipsiz kalan ve bin bir türlü derde müptela olan Müslümanların önemli bir kesimi, siyasal ve politik çözümler üzerinde durdular ve bu yönde çalışmalar yaptılar. Çünkü Müslümanlar uzun asırlardan itibaren her sorunlarını devlet gücü ve imkanları ile çözmüşlerdi. Yirminci yüzyılın başlarında da bu alışkanlıklarının gereği olarak siyasi bir mahiyet takip ederek devlet gücüne ulaşmaya çalıştılar. 

Fakat her biri içlerinde alim, hoca veya karizmatik şahsiyetleri barındıran hiçbir cemaat, cemiyet veya ekiplerin devlet gücüne ulaşması birbirine bağlı bazı sebeplerden ötürü mümkün olmadı, olamazdı.  Çünkü çoğunun arkasında millet bağı anlamında bir halk desteği yoktu.  Haklı olabilir hatta zulme de maruz kalmış olabilirlerdi fakat yeterli destekten yoksun idiler. İkincisi de Osmanlının hâkim olduğu coğrafyada daha sonra kurulan ve halkın desteklediği veya en azından bağlılık hissettiği devlet