[Fikret kaplan yazdı] İlahi Dergâh’ın kapısına dokunmadır kurban

‘Bu bayram da evde yokuz deyip!’ o mağdurlara kurban götürme… 

Ne olursa olsun, hangi engel önüne çıkarsa çıksın yine insanlığa hizmet coşkusuyla kurban isteme, gezip onları dağıtma… 

“İyi misiniz, başka bir isteğiniz var mı?” deme…

O bir parça et ile birlikte tebessümü, iyilik duygusunu… hediyeleri, oyuncakları… götürme o tokmağa ayrı bir dokunmadır… 

Zilhicce’nin o ilk günlerinde… Arefe ve Bayram gibi mübarek zaman dilimlerinde mazlumlar için daha bir yana yakıla inleyip dua etme Rahmete bir dokunmadır!.. 

Kement vurulmuş, ellerine-ayaklarına zincir vurulmuş…

Hürriyetleri ellerinden alınmış, çocuklarından ayrılmış, eşlerinden koparılmış mağdurları, mazlumları, mehcûrları…

Mahrumiyet içinde, ma’zûliyet içinde yaşayanları…düşünüp vefanın gereği onların adına birer kurban kesme bugün belki İlahi Dergah’ın kapısının tokmağına en etkili dokunmadır… Onların adına çok güçlü ve etkili bir paratonere başvurmadır… 

İnsan vefat etmiş anne babası, yakınları ve büyükleri için dua ve istiğfarda bulunabilir, Kur’an okuyabilir, sadaka verebilir, hac ve umre yapabilir… sevabını onlara bağışlayabilir.

Ama geçmişlerimiz ve özellikle de bu süreç boyunca vefat eden tanıdıklarımız, arkadaşlarımız, kardeşlerimiz adına kurban kesmek -inşaallah- onların ruhlarını memnun ve mesrur edecektir… 

Bütün bunlar, O’nun (cc) kapısının tokmağına dokunmadır… Böyle bir fırsatı neden kaçıralım ki?!!

‘Onlara Adem’in ik