[Fikret Kaplan yazdı] Birbirine ne kadar benziyor?: "Beyaz Gül" ve "Beyaz Sandalye"

“Kendime onlarca kez söz vermiştim. Kızımın önünde ağlamayacaktım. Fakat küçük Sophie’mi solgun yüzüyle birden karşımda görünce, sözümü tutamadım... İçim parçalandı… O ise gözyaşlarını içine akıttı, ağlamadı. Bizden daha güçlüydü. Bizi, her zaman olduğu gibi, ölüme giderken de üzmek istemedi benim sevgili küçük Sophie'm!

‘Evimizin merdivenlerinde artık seni karşılayamayacağım kızım’ dedim ona. ‘Cennetin en güzel yerinde yeniden buluşacağız anneciğim, üzülme!.. Fritz’ime selamlar götür. O da üzülmesin! dedi. Ve onu birden kollarımızın arasından çekip götürdüler...”

Ölüme mahkûm edilen ‘Beyaz Gül’ün gönüllüsü kızı Sophie Scholl’den bahsediyordu kadıncağız… Ludwig Maximilian Üniversitesi’nde biyoloji ve felsefe okuyan biricik ciğerparesinden… Kızıyla birlikte aynı anda idama mahkum edilen oğlundan ve onların arkadaşı olan gençten... 

Ve bugün (2020) yine aynı kaderi paylaşan masum insanların hayatları dökülüyor dillerden… 

Annelerin yüreği milyon olmuş inliyor… 

Babalar yanan sineleriyle bin ölüyor… 

Evlatlar, eşler.. soluyor, eriyor gözler önünde…

Hücrelerde zulme maruz kalan samimi Hizmet insanlarının ‘Beyaz Sandalye’deki kaderleri akıyor tarihin altın sayfalarına… 

‘Allah (cc), kimseyi bu şekilde aciz ve sıkıntılı bırakmasın, bir hiç uğruna, suçsuz ve günahsız olarak yaklaşık 7 aydır cezaevinde tutuklu bulunuyorum. Tutuklu bulunmam sebebiyle sağlık kontrollerimi yaptıramıyor ve sağlıklı yaşayamıyorum. Çünkü 8 kişilik koğuşta şu an 13 kişi yaşıyoruz. Nefes alamıyor, rahat hareket edemiyoruz. Bize bunları layık görenleri Allah’a (cc) sevk ediyorum… Burada kimseye derdini anlatamıyorsun. Üzerine kapanan demir kapılar, üzerine geliyormuş gibi yüksek duvar