[ Abdullah Aymaz ] Hz. Yusuf yetkili, yüksek bir makamda

Yusuf Suresinde, Hz. Yusuf Aleyhisselamın sıkıntılı, acılı hayatı noktalandıktan, konforlu, yüksek yetkili, otoriter durumuna geçiliyor:

“Kral ‘Getirin onu bana, onu has daireme alayım’ dedi. Yusuf ile konuşunca da ‘Muhakkak ki sen artık bugün bizim yüksek mevkili ve güvenilir bir adamımızsın’ dedi. Yusuf, krala ‘Beni ülkenin hazinelerini yönetmekle görevlendir. Çünkü ben hazinelerinizi titizlilikle korurum ve onların nasıl yönetileceğini iyi bilirim.’ dedi. Böylece Yusuf’un o ülkedeki konumunu sağlamlaştırdık, artık o ülkenin dilediği yerinde oturabilir. Biz rahmetimizi dilediğimiz kimselere sunarız ve iyi davranışlıları ödülsüz, ücretsiz bırakmayız. Ama iman edip kötülükten sakınıp takva dairesine girenler için ahiret sevap ve ödülü daha hayırlıdır.” (Yusuf Suresi, 12/54-57)

Yusuf Aleyhisselamın omuzundaki umumî, kudsî, ağır yük en başta iman ve tevhid hizmeti idi. Bunu insanlar içinde rahat yapabilmesi için o topluma bir faydası ve hayrı dokunması gerekiyordu. Onun için hizmete, idareye talip oldu. Onların o zaman kıtlık, açlıkla karşı karşıya kaldıkları çok ciddi bir problemlerini çözmeye talip oldu. İşte bütün bunlar için de o toplumu bütün katmanları ile hakkalyakin tanıması gerekiyordu. İşte bu yüzden kuyuya atıldı, köle pazarında satıldı, saray hayatının bütün iç yüzüne şahit oldu ve mahkumlarla beraber bir zindan hayatı yaşadı artık o toplumun her şeyini bilip yaşamış birisi  olarak  toplumun  bir parçası oldu. 

Toplumun sevdiği ve bildiği bu saygın insan, dedeleri Hz. İbrahim Aleyhisselam, İshak Aleyhisselam ve babası Yakup Aleyhisselamın getirdikleri güzellikleri kendisi de bir peygamber olarak takdim etti ve kabul gördü. Bu tesir sadece 30-40 sene kendisini göstermekle kalmadı; bilakis 400  sene sonra Musa Aleyhisselamı öldürmeye kalkan Firavun’a karşı, ona iman etmiş (Firavun’un akrabası veya eşi Asiye valide